Ik ben een online-lezer. Mijn man leest het Eindhovens Dagblad op papier, maar voor mij is de app ideaal. De belangrijkste items krijg ik als een pop-up op mijn telefoon, die klik ik open, daarna scrol ik door de rest van de krant. Handig aan de app is dat je gericht kunt zoeken. Het nieuws wordt overzichtelijk gepresenteerd, en je kunt inzoomen op de regionale berichtgeving. Bovendien is het ED heel prettig geschreven. 

Ik vind het altijd iets gezelligs hebben, zoals mijn man en ik dan samen aan tafel zitten. Artikelen waarvan hij denkt dat ze me zullen interesseren, legt hij voor me apart. Vaak zijn dat economische onderwerpen of iets over ontwikkelingen op de arbeidsmarkt. Dat komt: ik heb een re-integratiebedrijf, waarmee ik mensen met een achterstand op de arbeidsmarkt naar werk begeleid. Tegenwoordig is het zaak om verder te kijken dan wat iemand in het verleden heeft gedaan; cv’s zijn niet meer het allerbelangrijkste. Daarom focus ik op de talenten die iemand heeft en probeer ik een match te maken met werk. Nu ik veel vluchtelingen begeleid, verdiep ik me in de vluchtelingenproblematiek en hoe de overheid daarmee omgaat. 

Door artikelen in het ED blijf ik op de hoogte en zie ik kansen voor de toekomst. Als er in de krant iets over fusies of overnames in de regio staat, kan het zomaar zijn dat ik een bedrijf aan de hand van het artikel benader om een afspraak te maken.

Ik lees graag over technische onderwerpen. Ook dat heeft natuurlijk raakvlakken met de arbeidsmarkt. Er is heel veel robotisering, de technologie gaat snel. In het ED volg ik de ontwikkelingen, bijvoorbeeld in China. En worden er nieuwe gadgets of een nieuwe app beschreven, dan ben ik de eerste om die zelf uit te proberen!

Vanaf het moment dat wij getrouwd zijn, hebben we het Eindhovens Dagblad. Bij mijn man thuis hadden ze de krant vroeger al, en wij hebben die traditie voortgezet. Voor mij is het ED ideaal, want ik ben heel erg van het regionieuws. En daarmee bedoel ik echt zo’n beetje alles wat er in de omgeving gebeurt, tot de overlijdensberichten aan toe. Als ik degene ken, stuur ik een kaart aan de nabestaanden; zo dichtbij kan het nieuws komen.

In het weekend begin ik standaard met het magazine. Het liefst lees ik persoonlijke stukken over mensen met een eigen bedrijf. Dat zal er vast mee te maken hebben dat mijn man een eigen bedrijf heeft. Heel interessant om te zien hoe iemand als kleine zelfstandige zijn hoofd boven water houdt. 

Zelf proberen wij ook zoveel mogelijk naar de lokale bakker en slager te gaan. De spullen die kleine bedrijven hebben, zijn altijd net anders dan wat je bij de massalere zaken ziet. Laatst had het Eindhovens Dagblad een artikel over iemand met een verfwinkel. In de toekomst zal ik zo’n zaak zeker weten te vinden.

Door de recensies in de krant waarin restaurants een cijfer krijgen, ontdekken we regelmatig nieuwe adresjes in de regio Eindhoven. We vinden veel lekker, zijn niet op één bepaalde keuken gericht, dus we laten ons graag verrassen. Door de recensies in het ED belanden we op onverwacht leuke plekken.

Een van mijn favoriete rubrieken is Levensles van Joost Prinsen. Ik vind het grappig dat mensen met hun problemen bij hem aankloppen. En al ben ik het niet altijd eens met de adviezen die hij geeft, hij weet ze met zoveel humor te brengen dat ik geregeld in de lach schiet!

Het Eindhovens Dagblad stilt mijn honger naar nieuws uit mijn directe omgeving. Nieuws dat ik zelf voel en ervaar. Zo vind ik het leuk dat ik in mijn eigen krant kan lezen dat een collega afscheid heeft genomen van zijn voetbalteam. Als ik hem dan tegenkom, zeg ik: hé, je stond in de krant!

Dat ‘dichtbije’ aspect van regionaal nieuws is voor mij erg belangrijk. Er wordt door de lokale overheid steeds meer zelfredzaamheid van de burger verwacht. Zelf ben ik betrokken bij de financiering van het in stand houden van de speelvelden in Milheeze, het dorp waar ik woon. In het ED lees ik hoe ze dat in andere woonkernen doen. Dan constateer ik niet zonder trots dat we veel hebben bereikt in mijn dorp, en tegelijk is het handig te weten hoe men het elders heeft aangepakt. 

Ik ben docent biologie en stage-coördinator op een vmbo-school. In de regio Eindhoven groeit de technieksector explosief. Door wat ik daarover lees in het Eindhovens Dagblad kom ik op het spoor van bedrijven waarmee de school iets zou kunnen. Vaak is er dan sprake van een win-winsituatie. Leerlingen blijven na het behalen van hun diploma nogal eens hangen bij het stagebedrijf. Leuk dat de krant daar dan de aanzet toe heeft gegeven. 

Ik wil graag een goede gesprekspartner zijn. In het onderwijs is er wel eens discussie, over het examenschandaal in Maastricht bijvoorbeeld. Dankzij de krant weet ik mijn mening te vormen en sta ik stevig in gesprekken in de docentenkamer. 

Nog een voordeel van een regionaal dagblad: als lezer kun je echt meedenken. Om een voorbeeld te geven: mijn vader heeft in samenwerking met Wageningen University apparatuur ontwikkeld voor zijn palingkwekerij, waarmee paling op een diervriendelijke manier kan worden verwerkt. Een initiatief dat het voetlicht verdiende én kreeg in het ED. Door een tip van mij is er ook geschreven over bezuinigingen op de speelvelden in Milheeze. Dat heeft toch maar mooi geleid tot een uitnodiging op het gemeentehuis!