‘Bolt was de vedette, Kipchoge meer een zenmonnik’

Pim: ,,Ik kies de marathongrootheid die ooit begon op de baan, Eliud Kipchoge.’’

Arjan: ,,Dan ga ik voor Usain Bolt. Ik heb ook even getwijfeld aan Carl Lewis. Ook baanbrekend in zijn tijdperk, absoluut. Maar hij is daarna wel een beetje zuur geworden.’’

Pim: ,,We staan hier sowieso voor een duivels dilemma, hè. Want we gaan nu de grootste sprinter aller tijden vergelijken met de grootste lange afstandsloper aller tijden. Twee onvergelijkbare grootheden, twee onvergelijkbare disciplines. Maar wat ik mooi vind van Kipchoge, hoewel dat je ook van Bolt kan zeggen, is dat hij zo’n lange succesvolle carrière heeft. Vanaf 2003 al WK-goud op de vijf kilometer op de baan, door Kenenisa Bekele en Hicham El Guerrouj te verslaan. Tot en met zijn wereldrecord op de marathon nu. En zijn verhaal is nog niet eens af. Al zeventien succesjaren achter de rug en hij is er nog steeds. Maar dan nog blijft het moeilijk om hem af te zetten tegen Bolt. Twee giganten zijn het.’’

Arjan: ,,Mijn keuze voor Bolt is ook deels persoonlijk, hoor. Omdat ik een paar keer zelf heb mogen aanschouwen wat die man doet met een vol stadion, met een toernooi. Bij het wereldrecord in Berlijn op de 100 meter in 2009, dat nog steeds staat. Ik hem hem zien falen bij het WK in Daegu, in 2011. Daarna nog zien winnen in Peking in 2015. En bij elk toernooi kwam ik er weer achter dat er één atleet groter is dan de sport. En dat was Bolt. Die man heeft atletiek zo lang vermarkt en smoel gegeven. Is zo ongelooflijk interessant en belangrijk geweest voor de atletieksport. En voor die rol zie ik niet één, twee, drie een opvolger, nu. Ook Kipchoge niet direct. Omdat het om een of andere reden gewoon heel moeilijk blijft om als Afrikaanse atleet een wereldwijd publiek aan te spreken.’’

Pim: ,,Net wat je zegt. Kipchoge is een soort zenmonnik. Een ‘humble man’, die zachtjes fluistert en met wijsheden strooit uit boeken en filosofie. Maar toch praat hij zeker voor een Keniaanse lange afstandsloper zeer goed Engels, beter dan veel van zijn collega’s. Hij wil een ‘running world’, dat is wat hij uitdraagt. Iedereen aan het hardlopen krijgen. Dat vind ik wel een mooie boodschap. En zeker de laatste jaren heeft hij met zijn records en de pogingen om de marathon onder de twee uur te rennen, wel degelijk een groot bereik opgebouwd en impact gehad. Meer dan de marathonlopers voor hem. Maar hij is geen vedette, nee. Geen ster, zoals Bolt dat was. De atletiek leunt niet op zijn schouders. Maar als je het hebt over impact en woorden… Bolt had die impact met zijn show, maar ook zijn persconferenties zaten vaak vol open deuren of het werd een showtje vervelend doen.’’

Arjan: ,,Maar Pim, even een strikvraag, nu. Had je ook vóór dat hele project van de 1.59 challenge hier al voor Kipchoge gekozen? Of was je dan nog voor een ander gegaan?’’

Pim: ,,Hij is daar wel grootser door geworden, natuurlijk. Maar tegelijkertijd was zijn carrière ook al af toen hij daarvoor het échte wereldrecord pakte. Na 2013 heeft hij op één marathon na alles gewonnen. Van de Spelen tot en met zo ongeveer alle Majors. Dus had je toen Bolt tegenover een lange afstandsloper willen zetten, dan was je ook al bij hem uitgekomen. Of bij Haile Gebrselassie.’’

Arjan: ,,Er is ooit even sprake van geweest, hè. Een jaar of tien geleden. Een soort droomrace op de baan, tussen de koning van de sprint en de koning van de lange afstand. Bolt versus Kenenisa Bekele, over 800 meter. Helaas is het er nooit van gekomen…’’

Pim: ,,Bolt nog als actief atleet tegen Kipchoge, dan zou het vanaf 600 meter voor Kipchoge zijn. Absoluut. Misschien dat het tot 800 meter nog een klein beetje spannend zou blijven. Maar zelfs op de 5000 meter gaan die slotrondes al zo hard tegenwoordig. Na 600 meter is de spanning dan wel weg.’’

Pim: Weet je wat ik trouwens bij Bolt altijd wel jammer heb gevonden? Dat hij zich nooit écht tegen doping heeft uitgesproken. Dat doet Kipchoge op zijn manier toch meer en beter. Vraag je hem naar doping dan krijg je een soort filosofische uitspraak over de waarde van een schone prestatie. Bolt schoot altijd meteen in een soort rare verdediging, waar hij journalisten ging schofferen die de grote Bolt daar naar durfden te vragen. Zelf nooit in het verdachtenhoekje gezeten, maar Bolt heeft natuurlijk jaren gelopen tegen collega’s die allemaal tegen de lamp zijn gelopen. En altijd deed hij of het heel raar was als je daar dan naar vroeg.’’

Arjan: ,,Absoluut, daar heb je een punt. Net zoals ik het storend vond dat hij de laatste jaren nog maar extreem weinig liep. De trials in Jamaica. Twee, hooguit drie Diamond Leagues en dan het WK of de Spelen. Meer zag je hem niet. Misschien was het blessure preventief, dat kan. Maar daar had hij de sport nog wel wat meer mogen geven. Ach, ik bleef altijd wel van hem genieten…’’

Pim: ,,Een mooie overeenkomst is nog wel hun basis. Ik ben eens op Jamaica geweest, op zoek naar de roots van Bolt. Dan zie je dat alles nog zo basic is. En uit de verhalen van Abdi Nageeye begrijp ik wel hoe basic de omstandigheden van Kipchoge ook in Kenia zijn. Dat blijft wel een bijzonder basis voor twee van zulke grensverleggende hardlopers, hoor. Als geen ander hebben ze beiden de grenzen verlegd, maar daar heb je dus in beginsel geen moderne faciliteiten voor nodig. Dat blijft toch wel mooi.’’