Dafne Schippers is terug en wint bij onaangekondigde rentree: ‘Ik voel me steeds beter’

In de series had Schippers al 11,23 gelopen, al was daar de rugwind fors. Haar persoonlijke record staat op 10,81, gelopen in haar topjaar in 2015.

Na de teleurstellende Spelen veranderde veel voor Schippers. Ze vertrok bij coach Bart Bennema en de groep op Papendal. Met gerichte krachttrainingen en haar nieuwe coach Wigert Thunnissen werd gewerkt aan een rentree. Bekend was al dat Schippers mee zou doen aan de FBK Games in Hengelo. Daar zal ze zich op maandag 6 juni weer aan het grote publiek laten zien, maar in Vught trapte Schippers alvast af.

Schippers (29) kijkt met niet meer dan een schuin oog naar haar tijden over 100 meter: winst in de finale in 11,37 seconden, nadat ze in de series met een teveel aan rugwind tot 11,23 kwam. ,,Ik moet heel blij zijn dat ik twee races zonder pijn heb kunnen lopen”, zegt Schippers, die ontspannen aan de start verscheen. ,,Ik heb nog een tijdje getwijfeld of ik alweer een wedstrijd wilde doen, maar deze mogelijk heb ik en het is zo leuk om te racen.”

Ze genoot zichtbaar van haar terugkeer in het wedstrijdcircuit, de gesprekjes met andere atleten, haar familie en hond die erbij waren, jonge fans die met haar op de foto wilden. Dat ze ruim een halve tel boven haar Nederlands record van 10,81 finishte, is logischerwijs bijzaak. ,,Dat is voor nu stap één”, aldus Schippers. ,,Een mooi moment om uit te gaan bouwen naar mooiere races. Ik voel me steeds beter en met mijn rug gaat het goed. Dan heb je zo’n nationale wedstrijd nodig om weer te weten waar je aan moet werken. Het zijn nog losse puzzelstukjes en die moeten straks samenkomen, die puzzel kunnen we nu op de training gaan leggen.”

Dat doet Schippers met trainer Wigert Thunnissen. De tweevoudig wereldkampioene op de 200 meter nam na de Olympische Spelen van Tokio een lange break. Ze kwakkelde met haar rug en verliet coach Bart Bennema en nationaal trainingscentrum Papendal. Deze rentree was zeker geen uitgemaakte zaak. ,,Als je alleen maar pijn hebt, ’s ochtends door een stijve rug je bed niet meer uitkomt en niet meer pijnvrij kunt lopen, dan is sport niet meer leuk. En dat is uiteindelijk toch de reden dat ik dit doe.”