Dit is de duurste en sterkste Mercedes-Benz: met dank aan de Formule 1

Van de supersportauto AMG GT bestaan inmiddels bijna net zoveel uitvoeringen als van de Mercedes E-Klasse. Je hebt de AMG GT, De AMG GT S, de AMG GTC C, de AMG GTR R en de AMG GT R Pro. Iedere uitvoering werd een stapje sportiever, steeds kwam er iets bij qua pk’s of spoilers en vaak viel er iets weg qua gewicht. Feit is in elk geval dat je met iedere nieuwe uitvoering nóg sneller over het circuit kon, maar feit blijft ook dat we keer op keer schreven dat het nog wel een tandje harder, rauwer, stabieler en gecontroleerder kon. Wat dat betreft bleef de AMG een echte Mercedes: snel maar ook en vooral comfortabel: de Gran Turismo onder de sportwagens.

Tot nu althans. Want de AMG GT Black Series is de trap die niet wordt overtroffen. Dit is de belichaming van de inspanningen van Mercedes in de Formule 1, waar het merk elk seizoen de overwinning boekt en tot nu toe Max Verstappen nog steeds achter zich laat.

De toevoeging ‘Black Series’ staat bij Mercedes-AMG sinds 2006 voor heel bijzondere auto’s. Black Series-modellen zijn exclusieve zeldzaamheden. Ze zijn echter niet ontwikkeld om te verdwijnen in garages voor verzamelaars, maar voor zeer dynamisch gebruik op circuits wereldwijd. Ondanks het feit dat ze óók op de openbare weg mogen rijden.

Geheel in deze traditie zet ook de 730 pk sterke AMG GT Black Series nieuwe maatstaven: dit is de krachtigste Mercedes-AMG ooit en de auto kan worden aangepast aan de speciale omstandigheden op alle circuits ter wereld.

Tussen deze auto en de echte race-uitvoering staan alleen een paar comfortverhogende zaken als alcantara bekleding, een voorspoiler (splitter) die wél ingeklapt kan worden en speciale Michelin-straatbanden in plaats van slicks. Pièce de résistence is een uitklapbare splitter met daaronder een opblaasbare balg die zichzelf opblaast voor nog meer neerwaartse druk als de omstandigheden daarom vragen. Dat laatste deel kennen we van Porsche, maar een splitter die alleen op het circuit gebruikt kan worden is uniek.

Het werkt als volgt. Wanneer je aankomt bij het circuit, trek je de slechts 4,2 kilo wegende koolstofvezel constructie handmatig naar voren en verankert deze met twee aluminium staafjes aan de grille van de auto. Het vergroot de downforce (neerwaartse kracht) met 100 procent ten opzichte van de GTR doordat je veel meer oppervlak hebt om de voorzijde naar beneden te duwen door de rijwind. Uiteraard heeft dat consequenties, want de achterzijde moet dan ook extra downforce krijgen.

Dat is volgens Mercedes-Benz een stuk moeilijker bij de ronde achterzijde van de AMG GT dan bij de vierkante kont van een Ferrari of Lamborghini en dus staat er een flinke, instelbare ontbijttafel achterop de Benz. In tegenstelling tot de bouwmarktbouwsels van amateur-tuners, is deze stellage uitermate functioneel en compleet in de windtunnel tot stand gekomen. Maar liefst 500 kilo downforce wordt er gegenereerd door de achterzijde van de Black Series. Zo’n driekwart daarvan komt voor rekening van de spoiler, ongeveer een kwart is afkomstig van de grondwerking van de diffusers.

Voor nog meer op maat gemaakte dynamiek kan het middendeel van de bovenste spoiler onder een hoek van 20 graden bewegen. Afhankelijk van de rijsituatie en de geselecteerde AMG Dynamics-modus wordt dit actieve aerodynamische element elektronisch 20 graden versteld en beïnvloedt zo de neerwaartse druk. In de vlakke positie vermindert het de luchtweerstand om sneller de topsnelheid te bereiken. In de steile positie verbetert de flap het remgedrag en de stabiliteit in bochten door meer neerwaartse kracht op de achteras uit te oefenen.

De motorspecialisten in de Duitse plaats Affalterbach hebben de beproefde 4,0-liter V8-biturbomotor opnieuw doorontwikkeld. De eisen waren duidelijk: aanzienlijk meer vermogen dan het voorgaande topmodel van de AMG GT-familie, nog betere gasrespons en een gemaximaliseerd toerental. Een van de belangrijkste wijzigingen omvatte de toepassing van een platte ‘flat plane’ krukas. Deze zorgt voor een rustiger loopcultuur en meer koppel bij lage toerentallen. Het karakteristieke geluid is ook typerend voor deze bijzondere krukas. Verder kreeg het blok nieuwe nokkenassen en nieuwe uitlaatspruitstukken, alsmede grotere turbo’s. Dankzij deze aanpassingen katapulteert de coupé zichzelf in 3,2 seconden naar de 100 km/u in 3,2 seconden en in minder dan negen seconden naar de 200 km/u. De topsnelheid bedraagt 325 km/u.

Het vermogen naar de achterwielen wordt overgebracht door de bekende zeventraps automaat met dubbele koppeling, die, zoals bij alle AMG GT-modellen, in een transaxle-opstelling op de achteras is geplaatst voor een optimale gewichtsverdeling. De bak werd extra verstevigd om het koppel van 800 Newtonmeter aan te kunnen. De krachten van de 730 pk sterke motor worden overgebracht via een zogeheten torque tube naar de achterwielen. Deze holle koolstofvezel buis is met een gewicht van 13,9 kilo maar liefst 40 procent lichter dan de standaard aluminium verbinding tussen motor en bak van de AMG GT.

Ook afgeleid van de autosport is de nieuwe motorkap van carbon met twee grote uitlaatopeningen die de warme lucht van twee schuin geplaatste radiatorpakketten uit de motorruimte afvoert. Rond de remmen, de wielkasten, de dorpels en de onderkant van de auto worden eveneens Formule 1-achtige aerodynamische trucs ingezet teneinde meer neerwaartse druk en extra koellucht voor de remmen te genereren. Het dak van de Black Series is gemaakt van koolstofvezel en de voor- en achterruit zijn gemaakt van extra dun en dus lichter glas. Ook de remblokken en –schijven zijn extra licht. De draagarmen en andere delen van het onderstel zijn volledig gemaakt van gesmeed aluminium. Het onderstel is grotendeels instelbaar. 

Waar dit alles toe leidt, blijkt wanneer we op het Duitse circuit Hockenheimring keihard over het circuit mogen racen. Weliswaar achter een pacecar, maar daarin zit meervoudig DTM-kampioen Bernd Schneider en hij laat er geen gras over groeien. Direct na de verkenningsronde geeft hij meteen vol gas. We proberen te volgen en merken direct dat hoe harder je gaat, des te meer grip er is. Waar de AMG GT nog wat instabiel en soms zelfs tricky aanvoelde, zuigt de Black Series zich aan het asfalt. De AMG GT voelde soms nog wat ‘los’ en niet hardcore genoeg. Het model bleef als het ware altijd een Mercedes. 

De Black Series is meer een Cup-auto voor de openbare weg. Hoe de auto zich daar verhoudt hebben we helaas niet kunnen testen, maar als trackday-auto is de Black Series zonder meer geslaagd. De motor brult als een bezetene, de acceleratie is nek-verrekkend en door de lage zitpositie en lange neus heb je echt het gevoel dat je in een raket op wielen zit. Des te verrassender is de grip in de bochten door de neerwaartse druk van alle spoilers en diffusers. Als bestuurder ervaar je meteen het vertrouwen. Deze auto voelt aan alsof ‘ie op slicks rijdt en toont zich nergens gemeen of geniepig. 

Liefhebbers van een trackday of een paar rondjes scheuren op de Nordschleife van de Nürburgring voelen zich met deze auto op het circuit al snel als een vis in het water. Op de openbare weg valt hij echter wel heel erg op, dus dit is niets voor introverte types. Eén keer in je neus peuteren en tien mensen hebben het gezien. En wanneer je de auto ergens parkeert, zitten er direct zes jochies met hun vette vingers aan je ruiten. Gelukkig zijn de kopers van dit soort auto's in de regel niet zo introvert en genieten ze van de aandacht van anderen voor hun auto. Het is dan ook te hopen dat we de AMGT GT Black Series vaak in het wild tegen zullen komen en dat ze niet allemaal in een privéverzameling belanden.