Foto's van olifantenpaadjes in Rooi, als ode aan de speelse burger

Olifantenpaadjes zijn binnendoor-paadjes: ze bieden wandelaars en fietsers een kortere route dan bestaande paden. Je ziet ze overal: naar bushaltes, parkeerplaatsen en door plantsoenen.

Volgens Jan Verhagen uit Sint-Oedenrode zijn bestaande routes vaak onlogisch. ,,De tekenaar tekent de meest fantastische wegen en de speelse burger maakt er eigen routes langs. Kijk naar het olifantenpaadje op de kruising Lieshoutseweg / Vresselseweg. Dat paadje lag er vanouds. Ondanks het soms modderige pad nemen fietsers toch de verkorte route. Ze snijden maar enkele meters af maar mijden daardoor de haakse bocht en hebben minder last van afbuigend verkeer. Dit pad komt naar mijn mening beslist in aanmerking voor halfverharding. Precies zoals het zandpaadje Kastanjestraat / Bestseweg in Boskant. Daar winnen gebruikers uit de wijk 45 meter.”

Volgens Verhagen wordt dergelijk speels-rebels gedrag door mensen uit de buurt getolereerd. ,,De bewoner van het huis ernaast heeft witte reflecterende paaltjes langs beide zijden van het smalle pad geplaatst zodat fietsers niet in de sloot rijden of over de onzichtbare betonpaal. Voor de veiligheid maait hij regelmatig het gras.”

Olifanten hebben de typische eigenschap de kortste weg te zoeken naar voedsel en water. ,,De mens laat zich ook niet altijd leiden door gebaande wegen”, weet Verhagen. ,,Ik ben ook eigenzinnig en deze paden fascineren me door de manier waarop ze ontstaan. Eén iemand gaat binnendoor en de rest volgt. Soms vraagt dit enige aanpassing. Zo had de fietsoversteek op de rotonde aan de Hertog Hendrikstraat een scherp haakse bocht, richting Nijnsel. Herhaaldelijk gingen fietsers hier onderuit. Toen de gemeente een paar struiken weghaalde en met enkele tegels een soepele bocht legde, hoefden aanwonenden geen gewonde fietsers meer op te rapen.”

Dat mensen hun eigen olifantenpaadjes lopen bewijst het pad bij de Sloef / Kasteellaan. De gemeente legde hier een versperring aan maar fietsers en wandelaars slalommen er omheen.

Verhagen: ,,Stedenbouwkundigen dienen te werken vanuit de praktijk. Er is een mooi Amerikaans voorbeeld. De campus rond een universiteitsgebouw werd pas ingericht toen studenten er hun sporen nagelaten hadden. Datzelfde gebeurde in Finland: voetstappen op het besneeuwde terrein lieten perfect de kortste route zien.”

Jan Verhagen vraagt foto’s of informatie over lange, korte en bochtige olifantenpaadjes in Rooi. Hij verwacht in het najaar voldoende materiaal te hebben om een fotoboek samen te stellen. ,,Ik voeg ook beschrijvingen toe van de ligging en het aantal meters dat fietsers en wandelaars winnen door gebaande paden te mijden.” 

Tips via mail.