‘Onderzoek NFI nuttig in zaak mysterieus lijk Best’

Zijn identiteit is al 21 jaar onbekend. Laat staan dat de vraag kan worden beantwoord waar hij vandaan komt. De man die in 1997 door een hobbyzoeker met een metaaldetector werd gevonden in de bossen in Best heeft een link met Zuid-Europa, maar ook met Japan. Of kwam hij toch gewoon uit Nederland? Zogeheten isotopenonderzoek, dat in 1997 nog niet bestond in Nederland, zou kunnen helpen met het achterhalen van zijn herkomst.

Dat zegt onderzoeker Gerard van der Peijl van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI). Door materialen van verschillende plekken in het lichaam te onderzoeken op isotopensamenstelling kan grofweg worden bepaald waar iemand in de wereld is geweest in verschillende periodes in het leven van die persoon. „Je bent wat je eet en wat je drinkt en dat laat sporen achter in het lichaam”, probeert Van der Peijl het versimpeld uit te leggen. „Omdat isotopensamenstellingen variëren over de wereld, kun je dus achterhalen waar iemand is geweest.”

Zo zegt onderzoek aan het dijbeen iets over waar je bent opgegroeid, ribmateriaal iets over waar je vier tot vijf jaar terug was en haren iets over het afgelopen jaar. Van der Peijl: „Haar groeit een centimeter per maand. Het deel dicht bij de hoofdhuid wijst op waar iemand de afgelopen weken was. Maar als de haren twaalf centimeter lang zijn, zegt het puntje iets over waar iemand een jaar geleden verbleef.”

En dat kan in de zaak van de gewurgde man in Best zomaar eens een extra puzzelstukje opleveren. De kleding van de man wijst in de richting van Azië, maar hij is Westers en heeft een blanke tot licht getinte huid. Dat duidt op een herkomst uit het gebied rond de Middellandse Zee. „Dit is typisch zo’n zaak waarin een isotopenonderzoek van waarde kan zijn”, zegt Van der Peijl. „Woonde hij in Azië? Of heeft hij daar alleen gereisd en kwam hij uit Zuid-Europa?”

Of er ook een isotopenonderzoek, dat feitelijk plaatsvindt bij de Vrije Universiteit van Amsterdam, wordt uitgevoerd, is nog maar de vraag. De portemonnee is bepalend. „Je kunt geld maar één keer uitgeven”, zegt Jeroen Snellen, leider van het coldcaseteam in Oost-Brabant. „Als je dan naar de cold cases uit ons gebied kijkt, hebben andere zaken meer prioriteit. Bijvoorbeeld wanneer het om vrouwen of kinderen gaat die zijn vermoord.”