Het is een plek waar iedere bezoeker van museum Bevrijdende Vleugels in Best langsloopt: de Baileybrug uit de Tweede Wereldoorlog, een brug die voor militaire doeleinden razendsnel kan worden opgebouwd. Wat veel mensen niet weten, is dat op het veld rechts ernaast de as is verstrooid van de oprichter van het oorlogsmuseum: de in 2010 overleden Jan Driessen. 

De komende dagen zal geen mens er over heen kunnen kijken. De Russische burgemeester Pavel Chelpan uit het plaatsje Stoepino, ten zuiden van Moskou, legde er woensdagmorgen in het bijzijn van Driessens weduwe Collette Jürgens bloemen 'als teken van respect, dankbaarheid en vriendschap'. In zijn kielzog onder andere Vladimir Naydenov van de Russische ambassade.

Lees het verhaal verder onder de foto.

Werkgelegenheid
Waar Driessen al die Russische aandacht aan heeft verdiend? Als commissaris van de Mars-fabriek in Veghel bemiddelde hij in de jaren 90 voor een vestiging in Stoepino. Het is een van de grootste fabrieken van het Amerikaanse Mars Incorporated. "Driessen zorgde daarmee toch mede voor een stuk werkgelegenheid in Stoepino", verklaart vrijwilliger Ernst Vos van Bevrijdende Vleugels. 

Als tegenprestatie ontving Driessen in 1993 een Russische T34-tank, Katyusha raketlanceerinstallatie (bijgenaamd 'Stalin-orgel' vanwege het angstaanjagende geluid dat eruit kwam) en veldkanon. "Mijn man had veel contacten met de legerleiding", zegt Collette. Als weduwe van Driessen is zij woensdagmorgen het middelpunt van belangstelling en wordt overstelpt met kussen en een geschenk in de vorm van een handgemaakte, witte omslagdoek. "Een week nadat de Muur in Berlijn is gevallen, reisde hij al af naar Moskou."

Vluchten
Driessen zag zich in de beginjaren van de Tweede Wereldoorlog gedwongen te vluchten uit zijn woonplaats Den Haag, omdat hij mee had gedaan aan demonstraties tegen de NSB. Collette: "Hij ging naar Frankrijk, waar hij zich aansloot bij de ondergrondse. Toen de geallieerden tijdens D-Day landden op Normandië, is hij er direct naar toe gegaan en heeft zich aangesloten bij het Amerikaanse leger. Drie dagen lang is hij doorgelicht, want ze wilden wel eerst weten of de informatie die hij had klopte. Hij sprak Engels, Frans, Duits én Nederlands, dat maakte indruk. Hij kwam terecht bij de intelligence en moest alle officieren screenen. Hij is ze tot in Duitsland gevolgd en nam eervol ontslag nadat de Amerikanen en de Russen elkaar aan de Duitse Elbe rivier ontmoetten."

De oorlog heeft Driessen nooit meer losgelaten. Hij begon historische voorwerpen uit de Tweede Wereldoorlog te verzamelen. Langzamerhand werd zijn collectie een museum. De eerste jaren was het in zijn woonplaats Veghel gevestigd, in 1997 kwam het naar Best. "Dit hier is een oud militair mobilisatiecomplex dat na de Koude Oorlog niet meer nodig was en ter beschikking is gesteld voor een gulden per jaar", zegt de weduwe. 

Niet altijd is duidelijk hoe de voorwerpen in het bezit van Bevrijdende Vleugels terechtkomen, maar over de herkomst van de Russische legervoertuigen is nu geen twijfel meer. "We zijn blij dat we precies weten hoe Jan Driessen er aan is gekomen en wie daarbij betrokken waren", zegt Vos.