Ik gun de bejaarden dat vaccin hoor, maar ik gun vooral de horeca een lichtpuntje

Mijn coronadepressie begon afgelopen druilerige, schemerige maandag, Cyber Monday volgens alle spam in mijn mailbox. Ik werd volgens mij over het randje geduwd door het aanhoudende gezeik over drukte op Black Friday, een vrijdag die blijkbaar drie dagen duurde, of eigenlijk vier, als je Cyber Monday meetelde. Het gezeik was terecht overigens. Overvolle koopgoten maken sowieso al deel uit van mijn nachtmerries, maar midden in een tweede coronagolf is het een gotspe. Natuurlijk begrijp ik het winkelende publiek. Na bijna een jaar Groundhog Day wil je weleens iets anders, en helaas kan dat niets anders zijn dan ergens voor in de rij staan. Een winkel, een pretpark, een tuincentrum. Bestellen via internet mag ook al niet want o, o, o die pakjesbezorgdiensten kunnen het niet meer aan.