Losgebroken koe Hermien is slager, jager, agent en boer al weken te slim af

VideoEen losgebroken koe bivakkeert al zes weken in de bossen van Lettele. Zij wist te ontsnappen net voor haar vervoer naar de slager. Daarna liet het slimme dier zich niet meer vangen. De inzet van dierenartsen met verdovingsgeweren, jagers met scherp en hulp van politie, ten spijt.

Harry Hekkert 25-01-18, 07:00 Laatste update: 08:46

We krijgen haar maar niet te pakken. Heel vervelend, want ik wil niet dat er ongelukken gebeuren
Herman Jansen, eigenaar van de koe

De koe had al weken in een stal op een speciaal galgenmaal van mais, bierbostel, hooi en gerstemeel moeten staan bij de slager in Eibergen. In plaats daarvan geniet de koe in vrijheid van mos, blaadjes en eikels. ,,We krijgen haar maar niet te pakken’’, zegt Herman Jansen, eigenaar van de koe. ,,Heel vervelend, want ik wil niet dat er ongelukken gebeuren.’’

Het dier, door sommige buurtbewoners al liefkozend Hermien – vrij naar de voornaam van de eigenaar - genoemd is superslim en loeisterk. Een combinatie die haar al weken uit de greep van mensen houdt.

Slager

Wat is er gebeurd? Jansen houdt in een weiland bij Lettele zeventien vleeskoeien van het ras Limousin. Begin december wil hij ze laten vervoeren naar een slager in Eibergen, waar de koeien eerst twee maanden op een speciaal dieet worden gezet en daarna als extra malse biefstukjes over de toonbank gaan. Vijftien koeien gaan braaf de veewagen in. Hermien en een zusje hebben geen trek in de slager en breken uit.

Hermien verstopt zich in het bos. © Ronald Hissink

Ze nemen de benen en worden daarna gezien op kilometers afstand van de wei. Buurtbewoners schakelen de politie in, omdat de koeien over drukke verkeerswegen lopen. Agenten zeggen niets te kunnen doen.

Later duiken de twee koeien nabij Lettele op. De zus van Hermien wordt door een veehouder gevoerd in een poging het wilde dier weer aan mensen te laten wennen. De koe graast in een wei. Een dierenarts met een verdovingsgeweer wordt dan opgetrommeld. Pas na drie injecties is de koe kalm genoeg om zich in de veewagen te laden drijven. Zij gaat ook naar Eibergen. Hermien heeft dan al een tijdje het bos opgezocht. Daar blijft zij overdag. Zodra een mens zich in de buurt vertoont gaat ze ervan door. Ze verstopt zich ver van wandelpaden, alleen enkele koeienvlaaien verraden het verblijf van de koe.

Donker

Eenzaam in het bos is voor een kuddedier als een koe ook niks. Zodra het donker is duikt Hermien op in de schuur met jongvee van een veehouder in de buurt. Zij breekt daarbij door alle afrasteringen van prikkel- en schrikdraad heen. De koe zoekt gezelschap en eet mee van de brokken, kuilvoer en maïs. Jansen: ,,Toen hebben we geprobeerd om haar daar in de schuur te pakken te krijgen.’’

Er worden brokken gemengd met verdovende pasta klaar gezet. Hermien eet er drie happen van en laat het dan liggen, zo is op camerabeelden vanuit de schuur te zien. De eigenaar van de schuur wil niet dat de koe in de schuur wordt neergeschoten, omdat zijn jongvee schrik aanjaagt.

Jager

ik vond het risico te groot. Ik moet haar recht tussen de ogen raken, met één schot
Jager René Mittendorff

Via de politie wordt een jager met een vergunning om grootwild af te schieten ingeschakeld. ,,Ik schiet gewonde dieren als reeën en dassen af, als het moet’’, zegt René Mittendorff, de jager in kwestie. ,,Maar een grote koe is toch andere koek.’’ Mittendorff post meerdere keren buiten bij de schuur met jongvee. Maar ook als Hermien dichtbij opduikt besluit hij niet te schieten. ,,Ik weet dat veel betrokkenen dat niet begrijpen, maar ik vond het risico te groot. Ik moet haar recht tussen de ogen raken, met één schot. Anders loopt ze weg en bloedt langzaam dood. Zo’n dier heeft twaalf liter bloed in zich, dus dat duurt een tijd en dan kan ze nog een heel eind lopen. En wie weet gaat ze dan gekke dingen doen, loopt de weg op en knalt iemand tegen de koe. Dat wil ik niet op mijn geweten hebben. In het donker wil ik sowieso niet schieten.’’

En dus geniet Hermien nog steeds van haar vrijheid in de bossen bij Lettele. Volgende week komt de dierenarts, die eerder succesvol haar zusje verdoofde, het nog een keer proberen. Jansen: ,,We moeten wat, misschien lukt het met een extra zware dosis.’’ Hoe ze de honderden kilo’s zware koe dan uit het bos krijgen is een latere zorg. Hermien vrij in het bos laten lopen is geen optie. Nu is ze rustig, maar als het dier tochtig is, bestaat de kans dat zij op zoek gaat naar mannelijk gezelschap. En anders wil Mittendorff nogmaals een poging doen haar dood te schieten, overdag in het bos. Mittendorff: ,,Maar ik hoop niet dat dat nodig is.’’