Zo’n dag. Je vraagt om een prik en je krijgt de eerste ongewenste handdruk in een jaar. Maar het begon natuurlijk met de zon, die de dag weer een reden gaf. Ik besloot om een fikse middagpauze te nemen.

Net daarvoor belde ik even met mijn huisarts. Meer uit nieuwsgierigheid, moet ik zeggen, vroeg ik of ze al wisten wanneer de vaccins voor mijn risicogroep binnenkomen. We moesten toch ergens deze weken aan de beurt zijn. Ze hadden geen idee.

,,’t Was maar een vraag’’, probeerde ik de suggestie weg te nemen dat ze nu een boze oude man aan de lijn hadden. Welnee, de zon scheen. Ik liep nog even langs de notenman voor wat gemengde ongebrande. Cash betalen daar. Het wisselgeld stopte ik in mijn zak. Let op: een niet onbelangrijk detail.

Een uurtje later struinde ik, met de helft van mijn wijk leek het wel, over de kade. Het was net de zomer van 2019. Hesjes, open bloesjes, geliefden arm in arm. Voor een van de garages waren monteurs aan het barbecueën, een geur van mediterrane stranden verspreidend. Dat het nog maar eind februari was, kon je evenwel aflezen aan de verkiezingsborden aan de lantaarnpalen.

Na verloop van tijd viel op dat die van Rutte systematisch tekstueel gemolesteerd waren. Over die dingen heen krassen, dat vind ik flauw. Maar als je de moeite neemt om met een passend stickertje je kritiek op tien jaar VVD duidelijk te maken, dan moet ik wel gniffelen. Het heet niet voor niets verkiezingsstrijd.

Enfin, ik was een lekker uurtje aan het genieten. Brug op, brug af. Voor de laatste moest ik even wachten om een zandschip te laten passeren. Ik liep weer op en werd bijgehaald door een middentwintiger in een hoodie, in een rolstoel. Hij bleek spastisch en zei: ,,Mag ik u wat vragen?’’ Ja hoor. ,,Hebt u 60 cent voor me?’’

Zo precies, hè. Je denkt, 60 cent? Maar ach, ik had kleingeld van de notenboer in mijn zak en reikte hem een paar muntjes aan. Hij hield zijn hand op. Ik moest het geld in de schuine kom ervan leggen en toen trok die hand dus samen, ineens, om de mijne heen. Ja, ik schrok. En liep uiteindelijk verbouwereerd verder. Om me daarna ook daarvoor te generen. Van m’n stuk gebracht door een simpele handdruk. Zo’n dag.

Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl

Bekijk hier onze video’s met tips voor als je thuiszit: