De ‘Zingende Meester’ neemt na 44 jaar afscheid van zijn basisschool en pingelt thuis gewoon weer verder

Lang geleden veegde Henk Verhoeven (66) de visie uit die een schoolinspecteur op een schoolbord in basisschool De Hobbendonken had geschreven. En vervolgens schreef hij zelf het bord vol met zíjn visie. ,,Ik zei tegen hem: ‘Zo kijken we er hier tegenaan.’ Achteraf schrok ik me kapot dat ik dat had gedaan.” 

Hij lacht breed. ,,Een aantal weken later werd ik door de inspecteur uitgenodigd voor een muziekweek in België en hij zei tegen onze directeur: ‘Die Henk Verhoeven, die moet je blijven uitdagen, anders ben je hem zo kwijt.’” 

De anekdote tekent de originele Verhoeven die ook wel begrijpt als leerlingen ondeugend zijn. ,,Tijdens een schoolreünie kwam ik mijn leraar boekhouden tegen, door wie ik regelmatig de klas uit werd gestuurd. Hij vroeg me wat ik was gaan doen. Ik antwoordde: ‘Ik ben schooldirecteur.”

Hij begon in 1977 als leerkracht in de toenmalige vierde klas. Een paar jaar later schreef hij het schoolwerkplan, volgde managementtrainingen, werd in 1988 adjunct-directeur en toen de directeur overleed, nam Verhoeven het stokje over. 

Wat er is veranderd in al die jaren? ,,Het is niet te vergelijken met vroeger. Nu wordt veel meer gekeken naar het individuele kind, op sociaal-emotioneel en leertechnisch gebied. En mede dankzij Chromebook kunnen ze op hun eigen niveau werken.” 

Tot acht jaar geleden stond Verhoeven zelf nog een dag voor de klas. En ging alle klassen in met zijn gitaar. ,,Ik zong erbij en werd de zingende meester genoemd.” 

Verhoeven heeft een paar maanden langer doorgewerkt. ,,We wisten niet of we op tijd een nieuwe directeur hadden. Maar dat is prima gelukt: met Leontine van Veghel. Ik heb haar hier nog wegwijs kunnen maken en wat klussen kunnen doen.” 

Maar nu is het dan echt zover: receptie, feest en dan ... ,,Ik heb een aantal gitaren thuis die ik aan de praat moet houden en als afscheidscadeau krijg ik een bijdrage voor een gitaar die ik heel graag wil hebben. Die zet ik thuis naast de bank. Dan kan ik hem zo pakken en heb ik altijd iets van school bij me.” Hij kijkt rond in het lokaal waar hij zijn carrière begon. ,,Het voelde meteen goed toen ik hier kwam.”