Twee fietsers staan bij de voedselautomaat op de oprit van Van Hoof Zachtfruit & Asperges in Olland en vissen er een bakje asperges uit. Drukke tijd: het aspergeseizoen draait weer én het is opletten geblazen met de bloesem van bramen, bessen en frambozen. Want in april kan het ’s nachts zomaar vriezen, zoals onlangs gebeurde. Eigenaar Maarten van Hoof (36) wijst naar de fruitvelden. ,,Dan zet ik om de tien meter een kaars en stel de vorstmelder in op 0,2 graden.” Hij grijnst: ,,Wordt de temperatuur lager, dan steek ik ’s nachts alle kaarsen aan.”

De folie boven bramen en frambozen hangt hier en daar aan flarden. ,,Komt door de sneeuw en de storm. De klimaatverandering, dat merk je echt. Hardere wind, hagel, extreme hitte. Ik ben in 2019 gestart met een proef met doorzichtige zonnepanelen boven de bramen en frambozen. We zijn veel aan het meten en onderzoeken, zoals licht, temperatuur, vocht, plagen en plantweerbaarheid. De universiteit van Wageningen helpt mee. Door corona heb ik meer tijd om me te verdiepen in de materie.”

En met dank aan corona kreeg Van Hoof vorig voorjaar veel nieuwe klanten. ,,Mensen fietsten meer en kwamen ook hier terecht. Ze kochten de asperges vaker ongeschild. Gingen ze thuis schillen als tijdverdrijf.”

Druk, druk, druk, maar tóch maakt Van Hoof tijd vrij voor zijn geliefde Olland. Zo was hij in 2016 Prins Maarten Pap d’n Urste. ,,Mooie tijd.” Verder organiseert en presenteert hij de bonte avond en is lid van de Blaaskapel. ,,Ik speel trompet, maar die hangt al drie jaar aan de wilgen. Ik hoop dat we in oktober weer kunnen beginnen aan het bouwen van de carnavalswagen. Hier in onze loods.”

 Hij was bestuurder van het gemeenschapshuis De Loop’r en is zelfs bezig met het ontwikkelen van plannen voor woningbouw op een stuk grond bij zijn ouderlijk huis. ,,Ik krijg het gevoel dat het gaat lukken. Erg belangrijk, want als jonge mensen hier niet kunnen wonen, dan heeft dat consequenties voor de school en de sportverenigingen.”

De saamhorigheid, ons kent ons. Toen mijn vrouw Malou hier kwam wonen, vond ze Olland net een camping. ,,Ze lopen nog net niet met een wc-rol onder hun arm”, zei ze. ,,Leuk dat iedereen elkaar gedag zegt.” Klopt: gezellige sfeer hier.