Het Schijndel van Henk van der Donk:
‘We zijn een eigengereide stichting’

Hij knipt het licht aan van de smetteloze nieuwe keuken in Cultureel Centrum De Vink en kijkt tevreden rond. ,,Mooi, hè? Het gebouw staat er netjes onderhouden bij en is goed aangepast aan de tijd.” 

Al 47 jaar is Henk van der Donk (79) secretaris van De Vink, en sinds een aantal jaren ook voorzitter. Wat is nou eigenlijk het geheim achter het succes van De Vink? ,,Allereerst: we zijn een eigengereide stichting. Hoe we te werk gaan? Op een gegeven moment ga ik natuurlijk een keer stoppen, maar dan gaan we geen vacature plaatsen. We vullen de plek op door coöptatie, dus we zoeken de mensen zelf. Ze moeten namelijk qua belangstelling, aard en zin bij de rest passen.” 

Dankzij die werkwijze heeft De Vink altijd besturen gehad die door één deur konden. ,,Er wordt positief gedacht en we hebben allemaal hart voor de zaak. De organisatiecultuur is belangrijker dan de organisatiestructuur.” Dat geldt niet alleen voor de vrijwilligers. ,,We hebben ook prima contact met de personeelsleden. Met zijn allen vormen we een team.” 

Menselijkheid én er niet omheen draaien, die thema’s staan allebei hoog in Van der Donks vaandel. ,,Bij ons allemaal, hoor! En we houden van gezelligheid: na de maandelijkse bestuursvergadering gaan we samen biljarten en een biertje drinken. Dat vind ik wel het mooiste: de band die we met elkaar hebben. We hebben zoveel lief en leed gedeeld.” 

Van der Donk loopt de grootste ruimte met de zuilen in. Alles ziet er tip top uit. Toch schuilt er een corona-addertje onder het gras… ,,Tot vorig jaar hadden we hier elke week gemiddeld 1000 tot 1200 mensen binnen. Het is de vraag hoeveel mensen daarvan terugkeren, want sommige verenigingen hebben ook last van de coronacrisis. Afwachten maar.” Van der Donk opent de deur naar buiten. ,,Te zijner tijd moet mijn uitvaart maar hier plaatsvinden.” Hij grijnst: ,,dat moet ik trouwens nog wel tegen mijn vrouw zeggen.”

,,Op wat we in De Vink hebben bereikt en op Harmonie St. Cecilia. Daar was ik jaren penningmeester. Ik speelde klarinet.  Verder ben ik trots op de kunstwerken in Schijndel. Die zijn er dankzij de voormalige burgemeester Scholten. En wat betreft Schijndel als dorp: ik kom oorspronkelijk uit Den Bosch, maar we wilden hier toch blijven omdat het ons hier erg goed bevalt. Alleen met carnaval... Ja, dan móést ik naar Oeteldonk!”