Tijdelijk terras op de Markt in Schijndel: ‘zeecontainers met bier en wijn en gáán’

Negen horecaondernemers  sloegen de handen ineen om op de Markt een terras met 300 zitplaatsen te maken om zo vooral de Schijndelse jeugd te bereiken. Thomas de Groot van Café de Sok is één van de kartrekkers. 

In de setting van een feestcafé aan een tafeltje moeten blijven zitten, terwijl het normaal gesproken dansen en flirten is: dat werkt niet. Tenminste dat vindt uitbater De Groot (28). Zijn doelgroep bestaat uit jongeren en die blijven niet zitten, weet hij uit ervaring. Vandaar dat hij de tent gesloten heeft. Terwijl het zo goed begon. 

Samen met Bert Kronenburg van De Beurs, startte hij de Park Lounge in het Jansenpark in Schijndel. Plek voor 250 gasten, met name jongeren, om er toch in eigen dorp op uit te gaan. “Het was een gok, maar het werd ons gegund. Door de gemeente, maar ook door de buurt. We wisten dat we, zo gauw de horeca weer volledig open mocht, het terras op moesten ruimen. Dat was prima.”

Alleen had De Groot niet verwacht dat er zo snel versoepelingen zouden komen. Vijf dagen was het terras open, toen er weer een persconferentie kwam waarbij aangekondigd werd dat de horeca weer open mocht. “Daar ben ik best even kwaad over geweest. Er werd voortdurend gezegd: het duurt langer voor we versoepelen, maar als het mag, keren we niet meer terug. En dat is nu toch wel echt het geval.”

Zoals afgesproken begonnen ze met het afbreken van het tijdelijke terras. “Woensdag was alles weg. Het was nog een hele klus om weer personeel te krijgen voor De Sok, omdat de meesten een andere baan hadden gevonden.” Toch lukte het, ze waren blij om weer terug te keren. “Donderdagavond konden we open. Vrijdag gonsde het van de geruchten: moeten we weer dicht?” Uiteindelijk was het één avond feest. “Daarna heb ik de deur weer op slot gedraaid. Met de beperkingen heeft het geen zin. Daar heb ik echt wel een traantje om gelaten.”

Maar De Groot dacht vooruit. “Onze doelgroep is de jeugd. Als die weer een hele zomer lang uit het dorp gestuurd worden om in Eindhoven of Den Bosch wel op stap te kunnen, ben ik ze kwijt. Dus ben ik alle horecaondernemers gaan vragen of ze openstonden voor een gezamenlijk terras. En dat staat er nu.” De gemeente hielp mee, zorgde snel voor een vergunning. “En het mooie is de saamhorigheid onder de ondernemers. Er wordt altijd gedacht dat het haat en nijd tussen ons is, maar we gunnen het een ander ook.”

Twee zeecontainers zijn omgetoverd tot bar, personeel wordt door de ondernemers samen ingepland. “Als het druk is, hebben we negen man op de vloer. Ook hebben we een extra host, die ervoor moet zorgen dat de anderhalve meter gewaarborgd wordt.” Dat is soms wel lastig. “Ook al heb je het niet zelf bedacht, je bent toch de boodschapper van de regering. Dat vinden sommige gasten irritant.”