Wilma Meijs bouwt eerste bewoonde ooievaarsnest ooit in Olland

,,Kijk, daar zijn ze.” Wilma Meijs (57) wijst naar boven. ,,Veel fietsers stappen af om te kijken. En het ís ook bijzonder; de oudste inwoners van Olland zeggen dat ze dit nog nooit hebben meegemaakt. Dus waarschijnlijk is dit het eerste ooievaarsnest ooit in Olland.” Ze grinnikt. ,,De laatste tijd worden er trouwens veel kinderen geboren in het dorp.” Daar is ze blij mee. ,,Goed voor de school en dus voor de leefbaarheid in Olland.” 

En óók handig voor de kerststal, die ze – samen met drie andere initiatiefnemers – in 2011 in het leven riep. De beelden van de kerststal worden op kerstavond vervangen door echte mensen, een echte ezel en... een echte baby. ,,En dat is dan altijd een Ollandse baby. Dit jaar gaat het vast niet moeilijk worden om een baby te vinden, haha, maar eigenlijk zijn er sowieso nooit ouders die weigeren om Maria, Jozef met kindje Jezus te spelen. De baby wordt goed ingestopt in de kribbe en krijgt zo nodig een kruik.”

Wilma zat vijftien jaar in de Dorpsraad, was voorzitter van de buurtvereniging De Pleintrekkers en actief voor de korfbalvereniging. Een kleine greep uit haar vele bezigheden, waarover ze eigenlijk niet veel kwijt wil. ,,Ach, dit gaat niet over mij, maar over Olland. Daarom zat ik ook in de Dorpsraad: om Olland te helpen vertegenwoordigen in destijds nog gemeente Sint-Oedenrode. We doen het met zijn allen.” 

Op dit moment is ze druk bezig voor de Ollandse Dorpskapel die haar veertigjarig bestaan viert. Met een jubileumweekend op 27, 28 en 29 augustus. ,,Nee, ik bespeel geen instrument, maar mijn man en zoon wel. Ik zit gewoon in de commissie. We organiseren een lunch, zeepkistenrace, kaartavond, muziekmiddag en  feest. Dat gaat heel leuk worden.”

,,Op alle vrijwilligers. Je hoeft maar een idee te lanceren en iedereen wil helpen. Wat ik ook mooi vind: mensen van allerlei leeftijden door elkaar samen op het terras of op een feest. Verder ben ik trots dat mensen uit Olland toch van alles voor elkaar krijgen. Dat doen ze zelf. Zo hebben we nu eindelijk een zendmast en er komen nieuwe huizen bij, wat hard nodig is. En iets heel anders waar ik trots op ben: wanneer een inwoner van Olland is overleden, dan luiden de kerklokken om 18.30 uur. Dat is toch een bijzondere laatste eer?”