De zoon kwam in augustus vorig jaar in verwarde toestand aan bij de woning van zijn moeder en broertje. Na enige tijd zou hij hebben verteld dat zij de hulpdiensten moesten bellen, omdat zijn vader dood in de garage van zijn woning in Sint-Michielsgestel zou liggen. De politie werd ingeschakeld en trof het overleden slachtoffer vervolgens aan in de garage.

De 22-jarige verdachte kreeg die middag een woordenwisseling met zijn vader, over zijn eetstoornis. De Vlieger wilde de woning verlaten, terwijl zijn zoon zich door de kwetsende woorden van zijn vader verdrietig en hopeloos voelde. In die gemoedstoestand pakte de 22-jarige zoon een hamer uit de garage en wachtte totdat zijn vader weer thuis kwam. Volgens de veroordeelde verdachte wilde hij zijn vader alleen maar pijn doen en was hij niet van plan om hem te doden.

Toen het gemeenteraadslid eenmaal terugkwam, gaf de 22-jarige zoon hem met de hamer een klap op zijn rug. De Vlieger begon daarop te krijsen. Zijn zoon verklaarde in de rechtbank dat hij op dat moment besloot dat zijn vader dood moest. De zoon sloeg daarop meerdere keren met de hamer op het hoofd van zijn vader. Het slachtoffer probeerde te vluchten en viel in de garage bewusteloos neer. De verdachte dacht dat zijn vader dood was, maar toen hij enige tijd later merkte dat dit niet het geval was, knapte er opnieuw iets bij hem en begon opnieuw op zijn vader in te slaan tot hij zeker wist dat het slachtoffer dood was.

Volgens de officier van justitie heeft de verdachte zijn vader die middag met voorbedachte rade om het leven gebracht. Dit zou betekenen dat er sprake is van moord, waarna vijftien jaar cel werd geëist. De rechtbank ziet dat anders en neemt daarbij de verklaringen van de verdachte als uitgangspunt. Deze verklaring is namelijk niet in strijd met het door de politie gevonden technische bewijs en de conclusies van de patholoog.

Volgens de rechtbank is niet gebleken dat de verdachte een vooropgezet plan had. Ook zat er korte tijd tussen de momenten dat hij het besluit nam zijn vader om het leven te brengen en zijn handelen. Er zijn sterke aanwijzingen dat de verdachte in een hevige gemoedsopwelling handelde. De rechtbank spreekt de verdachte daarom vrij van moord, wel is hij schuldig aan doodslag. De rechtbank vindt een celstraf van zeven jaar op zijn plaats.