Zuster Marie Gabriël of tante Riet uit Schijndel viert 100ste verjaardag: ‘Ze straalt vandaag’

Het was zondag best een drukke dag voor de nieuwste eeuweling van de gemeente Meierijstad. Een feestelijk diner, een eucharistieviering en om de dag meteen goed te beginnen: koffie of thee met een gebakje en een bezoekje van de burgemeester. 

Het Lang zal ze leven wordt even ingezet, maar de eeuweling veert pas echt op als haar 86-jarige broer Willem uit Enschede binnenkomt. Hij heeft een grote kaars met de verjaardagsdatum 15 mei voor haar meegenomen. ,,Het geloof betekent voor mijn zus alles”, zegt Willem even later. ,,We schelen precies dertieneneenhalf jaar. Ze heeft nog een tijd voor mij gezorgd. We hebben een band inderdaad. Ik was acht toen mijn grote zus het klooster intrad. We waren bij ons thuis met z’n achten.” 

Een aantal van de - snel uitgerekend - negentien nichten en neven halen tijdens de koffie of thee herinneringen op aan tante Riet. ,,Toen wij klein waren, was ze er nooit”, weet Rinus ten Haaf nog. ,,Tante heeft namelijk lange tijd in het buitenland gezeten. Eerst om daar te studeren, daarna om er te werken. Ze heeft jarenlang onderwijs in Rhodesië en Zambia gegeven. Ze kwam soms naar Nederland, maar wij kenden tante Riet vooral van ansichtkaarten en de luchtpostbrieven.” 

,,Dat lesgeven had ze trouwens niet van een vreemde”, vult nichtje Monique aan. ,,De vader van tante Riet was hoofd van de ulo (uitgebreid lager onderwijs, red.) in Eindhoven. Tante Riet sprak allerlei vreemde talen. Nu niet meer. Ze heeft een jaar of vijf geleden helaas waarschijnlijk een infarct gehad en kan niet meer praten.” ,,Dat frustreert haar enorm, maar ze is nog altijd goed bij hoor”, zegt nicht Marion. ,,Maar het valt ons bijvoorbeeld op hoe veel ze nog weet op te lepelen over onze familie.”

,,Wat het voor tante is? Ik weet nog dat ze altijd cadeautjes uit het buitenland voor ons meebracht; boeken en armbandjes bijvoorbeeld”, antwoordt nicht Brigitte. ,,Ze is attent en wist tot op hoge leeftijd bijvoorbeeld alle verjaardagen van onze kinderen nog.” 

,,Ze leest de krant ook nog”, zegt nicht Janine desgevraagd. ,,Alles houdt ze nog bij.  Ze is betrokken. De oorlog in Oekraïne? Ik vrees van wel, ja. Dat  moet ik binnenkort een keer aan haar vragen. Fantastisch dat ze de honderd heeft mogen halen. Ik hoop dat ze nog lang van het leven mag genieten.”