Dit is de nieuwe Dichter des Vaderlands

Marsman was donderdagavond zelf niet lijfelijk bij de besloten plechtigheid aanwezig. Via een zoomverbinding was er contact met haar en Marsman las ook haar eerste gedicht in haar nieuwe functie voor. Dat ging over Nederland, over een land waarvan niemand weet wat zijn ware gezicht is, een land van aan niemand gerichte sorry’s, van op de achtergrond rinkelende centen, was ze meteen kritisch. ‘Vraag niet hoe, maar je bent er nog’, besloot ze.

Marsman is de achtste dichter en neemt de titel over van Tsead Bruinja. Bruinja was er wel en blikte kort terug op zijn tweejarige periode. Hij had ook een tip voor Marsman: ,,Hou je niet in.” Een aantal dichters en schrijvers, onder wie Vrouwkje Tuinman en Hannah van Binsbergen lazen teksten en gedichten. Ook de Tilburgse cultuurwethouder Marcelle Hendrickx sprak. Zij wees erop dat Tilburg de poëzie een warm hart toe draagt.

Het was voor het eerst dat de inauguratie van de Dichter des Vaderlands niet in Amsterdam was.

Dat Marsman niet bij de plechtigheid aanwezig was, had ook te maken met haar gezondheid. Marsman was in maart 2018 een weekje in Tilburg als gastschrijver bij Tilt. Ze wilde meer weten over industrie in de stad en sprak met een bodemdeskundige over vervuiling in de Spoorzone. Die ervaringen waren inspiratie voor een boekje dat ze voor Tilt zou gaan schrijven. Maar het liep anders. Drie dagen nadat ze Tilburg verliet, kreeg ze van de neuroloog te horen dat ze een tumor had in haar schouder, groot en kwaadaardig. Over het ziekteproces, de operatie en de eerste periode daarna schreef ze dat jaar De volgende scan duurt vijf minuten, essay, pamflet en poëzie ineen. Ze is dan nog voorzichtig en hoopvol, maar de kanker keert terug.

Tegen NRC zei Marsman dat ze een rol wil spelen in het maatschappelijke debat: ‘Het is een tijd van ziekte, en alle zieke en zwakke mensen zijn het afgelopen jaar nagenoeg afgeschreven, als ‘dor hout’. Als ik als Dichter des Vaderlands een rol kan spelen in het maatschappelijke debat, dan zal ik de stem zijn van het dorre hout.’’

Marsman, in 1990 geboren in Den Bosch en opgegroeid in Zaltbommel, schrijft al meer dan vijftien jaar poëzie. In 2010 debuteerde ze met Wat ik mijzelf graag voorhoud. Die bundel werd bekroond met drie debuutprijzen. Drie jaar later verscheen De eerste letter en in 2017 volgde de roman Het tegenovergestelde van een mens. Vandaag verschijnt haar nieuwe bundel In mijn mand.

Vrijdagochtend om 11 uur verschijnt een enorme banier met een dichtregel van Marsman op de hoge Interpolis-toren in het centrum van Tilburg: Oneindigheid van tijd houdt me overeind nu. Dat ‘Baken van hoop en troost’ zal tot en met de Boekenweek in maart blijven hangen.