Twan Voets heeft in eco-spirituele leefgemeenschap in Zweden het leven gevonden waar hij naar zocht

Ergens, tijdens zijn stage in Spanje moet er in het achterhoofd van Twan Voets (30) uit Heeswijk-Dinther al een alarmbelletje zijn afgegaan. De destijds negentienjarige student Werktuigbouwkunde, geboeid door de andere culturen die hij in Valencia ontmoette en de omgang met elkaar, vroeg zich af of er niet meer te ontdekken viel in de wereld. ,,En wat na mijn afstuderen? Moest ik dan het voorgekauwde, gewenste leventje van huisje, boompje, beestje gaan leiden? Wilde ik dat?” Vragen waarop hij tijdens zijn reizen door Zuid-Amerika en Azië naar antwoorden zocht.

Jaren volgden, waarbij hij soms maanden in het buitenland verbleef en dan weer in Nederland was. Als trainee maakte hij zelfs in Noorwegen carrière bij netwerkbeheerder TenneT en verdiende daar een prima salaris. Toch maakte ook dat hem niet gelukkig. ,,De grote verschillen in de wereld, mensen die in armoede leefden en toch content waren met hun leven. Het verwarde me en klopte in mijn ogen niet.” Voets kwam in aanraking met yoga en constateerde dat de tijd rijp was om een reis naar zijn binnenste te maken in plaats van het bezoeken van allerlei landen.

_{Lees verder onder de foto: In India ontdekte hij de leer van Guruij Sri Vast} 

In India ontdekte hij de leer van Guruij Sri Vast die is gebaseerd op liefde, vrijheid en schoonheid. ,,Hij bleek de meester te zijn die mijn vragen over het leven kon beantwoorden.” Voets volgde de eco-spirituele gemeenschap naar Divinya in Zweden waar een communiteit was opgericht. ,,Een centrum voor een nieuwe manier van leven, waar oplossingen zijn voor de problemen en ongelijkheden in de wereld. Ik verlang naar dat leven in gelijkheid en verbondenheid met alle mensen, waarbij iedereen even belangrijk is.”

In Divinya is alles gericht op het samenleven in harmonie met de natuur en innerlijke groei. ,,Het dagritme is anders. We staan om 4.00 uur op, op hetzelfde moment als de natuur ontwaakt. Om 21.30 uur ga ik naar bed. We zijn een gemeenschap van zo’n vijftig personen die alles samen doet; eten, wonen en werken. Met mijn achtergrond in de werktuigbouwkunde houd ik me overdag voornamelijk bezig met constructiewerk en onderhoud van de gebouwen. Iedereen doet iets waar hij of zij zich prettig bij voelt. Het is goed zoals je bent. De een kookt, de ander doet de financiën, werkt op het land of houdt de website bij. Eenmaal per week maken we samen schoon of we helpen elkaar bijvoorbeeld tijdens het oogstseizoen. Je bent zo als individu van meerwaarde voor het collectief.”

_{Lees verder onder de foto: In Divinya zie je ieder mens als je broer of zus}

Voets voelt er zich prettig bij. ,,Vroeger moest ik acteren om iets of iemand te zijn en vervulde ik een rol als collega, teamgenoot en zoon. Hier ervaar ik de vrijheid om mezelf te ontwikkelen. Ik voel me méér mens. We stappen over de rolverdeling tussen mannen en vrouwen heen. Doorbreken het verwachtingspatroon. Daarom dragen we ook een gewaad. In Divinya zie je ieder mens als je broer of zus. Er zijn geen familiebanden. Ik heb overal afstand van gedaan en ben gelukkig.”

Het betekent volgens de oud-streekgenoot niet dat de leefgemeenschap buiten de realiteit staat of geen contact met de buitenwereld heeft. Integendeel. Er zijn regelmatig openbare en spirituele bijeenkomsten. ,,Soms raken mensen geïnspireerd en blijven ze wat langer bij ons, anderen nemen de inspiratie mee naar een volgende bestemming. We bieden een andere levenswijze dan in de normale maatschappij. Dit is niet de énige manier, maar wij vinden het fijn om op deze manier duurzaam te leven.”

Binnenkort komen Voets’ ouders op bezoek. ,,Vooral mijn moeder vindt het heerlijk om hier te zijn. Ze was er al een keer of vijf á zes. Mijn vader is blij dat ik gelukkig ben, maar staat wat meer op afstand.” Het contact met zijn twee zussen is minimaal. ,,Dat is prima. We wensen elkaar het beste”, klinkt het nuchter. Jeugdvrienden uit Heeswijk-Dinther en zijn studententijd spreekt hij niet meer. ,,Dat contact is verwaterd omdat we niet meer dezelfde interesses delen. Mijn leven is hier in Divinya, waar ik het geluk met de gelijkgestemde mensen om mij heen deel. ”

_{Lees verder onder de foto: Twan Voets mist weinig aan Nederland}

Het is duidelijk dat Voets weinig mist aan Nederland. ,,Destijds genoot ik ook vooral van het samenzijn met mensen die dezelfde interesses deelden, waarmee ik iets gemeen had. In Divinya woon ik met allemaal verschillende nationaliteiten en leeftijden. We hebben niets met elkaar gemeen, maar we geloven wel in dezelfde levensvisie. Ik ben altijd op zoek geweest naar vrede en geluk. De manier waarop ik dacht gelukkig te zijn is echter veranderd. Ik heb geen carrière, mooie auto, appartement of relatie nodig. Het geluk heb ik in mezelf gevonden.”