Argentijnse minister van Financiën sneuvelt na slijtageslag met inflatie, IMF en achterban

Guzmán was de architect van het akkoord dat Argentinië in maart sloot met het Internationaal Monetair Fonds (IMF) over de reorganisatie van de schuld. De deal ging om een bedrag van bijna 45 miljard dollar (circa 43 miljard euro). Dit was een erfenis van een lening van 57 miljard dollar (54,5 miljard euro) die in 2018 door de vorige regering was aangegaan.

De afgelopen jaren werd Guzmán echter geconfronteerd met een devaluatie van de nationale munt - de peso - ten opzichte van de Amerikaanse dollar, een inflatiecijfer van zowat 60 procent en protesten van boeren en sociale bewegingen. 

Ook had hij te kampen met een gebrek aan politieke steun binnen de regering. De aanhangers van vicepresident en voormalig staatshoofd Cristina Kirchner hebben Guzmán herhaaldelijk bekritiseerd voor de deal met het IMF. Het omstreden akkoord werd met succes door het Argentijnse Congres geloodst, maar leidde wel tot het uiteenvallen van de regeringscoalitie in het Argentijnse Huis van Afgevaardigden. Maximo Kirchner (zoon van Cristina Kirchner) trad uit protest tegen het akkoord zelfs af als fractievoorzitter.

Daarnaast voerde Guzmán lange tijd vergeefs strijd tegen het verlagen van de energiesubsidies aan consumenten. Door de stijgende prijzen eisten die een steeds groter deel van de begroting op. De subsidies zijn echter populair onder de verarmde bevolking, waaronder veel aanhangers van vicepresident Kirchner. 

Ondanks kritiek van de oppositie en de interne strijd, was Guzmán een van de langstzittende ministers van Financiën in Argentinië. Hij hield het precies 935 dagen vol. De veelvuldige economische en politieke crises maken de ministerpost tot een grote uitdaging voor zelfs de meest ervaren politici en economen. 

Guzmán maakte zijn vertrek zaterdagavond via Twitter bekend, precies op het moment dat de vicepresident een toespraak hield voor haar achterban. Zij was niet vooraf op de hoogte gebracht, in tegenstelling tot de president.

De minister werd namelijk beschouwd als een vertrouweling van president Alberto Fernández. Maar de president en de vicepresident verschillen grondig van mening over de aanpak van de (economische) problemen in het land. Die strijd wordt openlijk gevoerd, via de media en straatprotesten.

De gelegenheidscoalitie waarmee in 2019 de verkiezingen werd gewonnen, wordt vanaf dag één als een verstandshuwelijk gezien. Maar de relatie tussen de ‘running mates’ verslechterde na de tussentijdse verkiezingen in november 2021, waarbij de regering de meerderheid in het Argentijnse Congres verloor. Vicepresident Kirchner houdt president Fernández daarvoor verantwoordelijk. 

Het is gebruikelijk dat na een teleurstellende verkiezing de ministersposten tegen het licht worden gehouden. Maar het valt steeds meer op dat de ministers die aftreden over het algemeen uit het kamp-Fernández komen. Nog geen maand geleden stapte ook de Minister van Productie op - een van de zwaarste posten binnen de regering. De president lijkt hierdoor steeds verder geïsoleerd binnen zijn eigen regering.

In zijn ontslagbrief schrijft Guzmán dan ook dat het ,,absoluut nodig” is om binnen de regeringscoalitie tot een politiek akkoord te komen over zijn opvolging. ,,Dat zal mijn opvolger helpen om de inspanningen voor economische en sociale vooruitgang met de nodige politieke steun voort te zetten.” 

President Fernández liet aan het Argentijnse dagblad La Nación weten zondag een besluit te nemen over wie die nieuwe minister wordt.