Mariam (39) zet 44 kinderen op de wereld: ‘elke dag kilo's bloem, suiker en zeep nodig’

Nabatanzi werd uitgehuwelijkt aan een veertigjarige man toen ze zelf amper twaalf was. Het jaar daarop beviel ze al van een tweeling. Nog voor haar achttiende verjaardag waren de eerste drie- en vierling ook al een feit.

Voor de vrouw kwam zo’n enorme babyboom niet meteen als een verrassing. Haar vader had 45 kinderen verwekt bij verschillende vrouwen, ook daar was altijd sprake van meerlingen. ,,Ze heeft een genetische aanleg voor hyperovulatie. Dat verhoogt de kans op meerlingen aanzienlijk”, legt gynaecoloog Charles Kiggundu aan persbureau Reuters uit. Bij hyperovulatie komen er per cyclus meerdere eitjes vrij.

Na haar zesde bevalling - goed voor achttien kinderen - was het genoeg voor Nabatanzi. Ze ging naar een ziekenhuis, maar kreeg daar het advies om de natuur haar gang te laten gaan. ,,Ze had enorm veel eicellen. Als die zich bleven opstapelen, zou ze haar eigen leven op het spel zetten”, legt dokter Ahmed Kikomeko uit. ,,Ik moest dus blijven kweken, anders zou ik sterven”, stelt Nabatanzi. ,,Ik heb wel even een spiraaltje geprobeerd, maar ik werd zo ziek dat ik een maand in coma belandde.”

Op 23-jarige leeftijd stond de teller al op 25 kinderen. In december 2016 beviel de vrouw een allerlaatste keer, opnieuw van een tweeling. Een van die kindjes zou het echter niet overleven. ,,De dokter zei toen dat hij mijn baarmoeder van binnen afgesneden had. Waarschijnlijk bedoelde hij daarmee dat mijn eileiders nu afgebonden zijn.”

Het leven van Nabatanzi leest als een droevige tragedie. Op haar overspelige echtgenoot kon ze nooit rekenen. Als hij al naar huis kwam, gebeurde dat ‘s nachts. Zo hoefde hij zijn kinderen niet onder ogen te komen. ,,Ik was dertien jaar toen ik de laatste keer een glimp van hem opgevangen heb”, verklaart het oudste kind Ivan (23) . ,,Hij was er zelfs niet om zijn eigen kroost een naam te geven. Dat gebeurde per telefoon”, treurt Nabatanzi. ,,Hij heeft me ook talloze keren mishandeld, zeker als hij dronken was. Ik slikte al die vernederingen omdat mijn tante erop stond dat ons huwelijk zou standhouden. De kinderen moesten al mijn aandacht krijgen, ik mocht geen baby’s krijgen van andere mannen. Ik ben volwassen geworden in tranen, mijn echtgenoot heeft me veel ellende bezorgd.”

Haar jeugd had ook al een diep trauma nagelaten. Drie dagen na haar geboorte liep haar moeder al weg. Haar vader hertrouwde, maar de stiefmoeder had nog slechtere intenties. Zij vergiftigde haar vijf broers en zussen, met fatale gevolgen. Nabatanzi overleefde alleen omdat zij op dat moment bij een familielid was. Ze was toen zeven jaar oud.

De hele familie woont nu in vier kleine huisjes tussen de koffievelden, de daken bestaan alleen uit golfplaten. Twaalf kinderen slapen in metalen stapelbedden, de rest moet het stellen met dunne matrassen of -erger nog- de vuile vloer.

Voor Nabatanzi is het een hele opgave om haar kroost groot te brengen. Alles doet ze om wat geld in het laatje te brengen. Zo is ze al kapster geweest, gaf ze stijladvies aan bruiden en verkocht ze gin en geneeskrachtige kruiden.

,,Elke dag moet ik tien kilo maïsbloem, vier kilo suiker en drie stukken zeep kopen. Vis en vlees zijn hier een zeldzaam goed. Gelukkig hebben mijn kinderen het nog nooit zonder eten moeten stellen, daar ben ik God dankbaar voor. Mijn grootste wens is dat ze later gelukkig kunnen worden. Dat is mij nooit gegund.”

Bekijk ook de videoserie van Leonie ter Braak over bevallen in Nederland: