Oud-president Bouteflika (84) van Algerije overleden

De Algerijn had een broze gezondheid. In 2013 kreeg hij een beroerte en sindsdien was Bouteflika aan een rolstoel gekluisterd. Hij verscheen nog maar zelden in het openbaar. 

Bouteflika was een boegbeeld van ‘Le pouvoir’ (de Macht), zoals het regime van de regerende elite in Algerije genoemd wordt. Dat schoof hem voor de presidentsverkiezingen van april 2019 voor een vijfde termijn naar voren. Na massale volksprotesten besloot Bouteflika af te zien van een nieuwe termijn als president, maar de Algerijnen bleven de straat opgaan om zijn aftreden te eisen. Algerijnse jongeren herkenden zich totaal niet in de regeringskliek, die bestaat uit (de families van) ex-guerrillastrijders uit de onafhankelijkheidsoorlog tegen Frankrijk (1954-1962), schimmige generaals en zakenmensen.

Nadat Algerije in 1962 onafhankelijk was geworden, werd Bouteflika op zijn 26ste minister van Sport. Daarna was hij gedurende zestien jaar minister van Buitenlandse Zaken. In 1999 deed hij voor het eerst een gooi naar het presidentschap. Hij won de verkiezingen met bijna driekwart van de stemmen. Algerije ging in die periode gebukt onder een burgeroorlog. Met een keiharde aanpak van de islamitische opstandelingen en een nationaal verzoeningsplan wist Bouteflika het geweld grotendeels de kop in te drukken.

Na zijn aftreden startten de autoriteiten een groot corruptieonderzoek, mede om aan de roep voor politieke, economische en democratische hervormingen in het land tegemoet te komen. Dat leidde onder meer tot celstraffen voor meerdere hooggeplaatste overheidsfunctionarissen, onder wie de broer van Bouteflika, Said, die zijn adviseur was en als machtige figuur gold binnen het Algerijnse regime.

Abdelmadjid Tebboune (75) volgde Bouteflika in 2019 op als president. Tebboune beloofde veranderingen door te voeren, maar veel burgers beschouwen hem ook als lid van de oude politieke elite en vinden dat er te weinig is veranderd. De protestbeweging in Algerije bleef zich na het aantreden van Tebboune roeren met eisen voor verdergaande hervormingen. De coronapandemie maakte een einde aan de voortdurende demonstraties.