Soldaat werd verliefd tijdens WOII, 75 jaar later vindt hij haar terug

In 1944 zat Robbins met zijn regiment gelegerd in Briey (in het Franse departement Meurthe-et-Moselle). Hij werd halsoverkop verliefd op Jeannine Gannaye, een lokale schone van 18 jaar. ,,Ze was heel lief, volgens mij hield ze oprecht van mij”, laat de veteraan in het programma optekenen.

Twee maanden later kwam het ontluikende sprookje echter abrupt tot een einde: de soldaat moest het front aan de oostkant gaan versterken en dus moest hij zijn koffers pakken. ,,Ik zei dat ik misschien zou terugkeren voor haar, maar dat is nooit gebeurd”, treurt Robbins. In Amerika bouwde de man later een eigen leven op, hij stapte zelfs in het huwelijksbootje.

De warme herinneringen aan Jeannine vervaagden echter nooit. In een van zijn albums zat zelfs nog een foto van haar. ,,Ik zou graag nog een keer terugkeren naar Frankrijk om met haar familie te spreken. Zijzelf zal intussen waarschijnlijk wel al overleden zijn”, dacht Robbins.

Journalisten van France 2 gingen daarop aan de slag om nabestaanden van de vrouw terug te vinden. Tot ieders verbazing bleek Jeannine nog in leven: ze is inmiddels 92 jaar en verblijft in een rusthuis in Montigny-lès-Metz.

De langverwachte reünie kon er, na 75 jaar, dus alsnog komen. En die bracht heel wat emoties teweeg. Met schattige kusjes vielen ze elkaar in de armen. ,,Ik heb altijd van jou gehouden. Je bent altijd in mijn hart blijven zitten”, stelt Robbins.

_{De tekst loopt verder door onder de foto.}

,,Hij zegt dat hij me graag ziet, dat heb ik begrepen”, antwoordt Jeannine. ,,Mijn gedachten zijn altijd bij hem gebleven, ik heb lange tijd geloofd dat hij toch nog zou terugkeren.” Speciaal voor die gelegenheid had ze zelfs een beetje Engels geleerd, verklapt een van haar vijf kinderen.

De dag van zijn vertrek zit nog steeds in haar geheugen gegrift. ,,Toen hij wegreed in die vrachtwagen heb ik natuurlijk moeten huilen. Ik had heel veel verdriet. Ik zou liever gehad hebben dat hij na de oorlog niet teruggekeerd was naar Amerika.”

Maar waarom heeft hij nooit meer iets van zich laten horen, wil Jeannine nu weten. ,,Als je getrouwd bent, komt dat er niet meer van”, klinkt het met spijt in zijn stem.

Na enkele uren samenzitten is het opnieuw tijd om afscheid te nemen. Er wordt een traantje weggepinkt. ,,Mijn lieve schat, ik hou van je”, klinkt het een laatste keer. Deze keer beloven ze elkaar plechtig om wél nog eens af te spreken.