Mertens staat jaar na transformatie voor jubileumduel

De eerste Dries Mertens was de lichtvoetige linksbuiten die in de zomer van 2013 voor 9,5 miljoen euro verhuisde van PSV naar Napoli. Te licht bevonden door de clubleiding bij Anderlecht en AA Gent kwam de destijds 19-jarige Mertens in de zomer van 2005 bij AGOVV terecht. Technisch manager Ted van Leeuwen zag het wel in die kleine Belg zitten. In zijn eerste seizoen op Sportpark Berg en Bos scoorde Mertens slechts twee keer in 35 wedstrijden, maar het publiek in Apeldoorn genoot van zijn creativiteit en lichtvoetigheid. AGOVV legde hem voor twee jaar vast. In de seizoenen daarop scoorde hij respectievelijk 15 en 13 keer, waarmee hij in de zomer van 2009 een transfer naar FC Utrecht verdiende.

Een flinke stap, maar Mertens ging in Stadion Galgenwaard vrolijk verder met het maken van doelpunten en het geven van assists. Na 21 goals en 34 assists (onder meer twee tegen Napoli bij de 3-3 in de Galgenwaard op 2 december 2010) in twee seizoenen maakte Mertens zijn volgende stap. PSV nam in een combinatiedeal met middenvelder Kevin Strootman voor 13 miljoen euro over. Het talentvolle duo was al snel uitgeleerd bij FC Utrecht, daar was iedereen het wel over eens. 

Mertens begon ook bij Napoli op de linkerflank, in het 4-2-3-1 systeem van de Spaanse tacticus Rafael Benítez. Hij kwam in zijn eerste seizoen tot 13 goals en 12 assists in 47 wedstrijden, maar dat laatste cijfer geeft een vertekend beeld. Mertens speelde nauwelijks hele wedstrijden. Gemiddeld stond hij tijdens dat eerste seizoen 55 minuten per wedstrijd op het veld. Mertens moest op linksbuiten concurreren met Lorenzo Insigne, een echte Napolitaan. Twee spelers met hetzelfde uiterlijk (Insigne is 1,63 meter, nog zes centimeter kleiner) en dezelfde speelstijl. Die situatie bleef zo in de twee daaropvolgende seizoenen.

Toch kwam Mertens ook in het eerste seizoen onder Sarri (2015/2016) maar niet echt los: 11 goals en 7 assists in 40 wedstrijden. Geen dramatische cijfers, maar Mertens wilde meer en beter. Jarenlang was zijn carrière als een komeet omhoog geschoten, maar nu zat er hapering in zijn ontwikkeling. Zijn spel was te wisselvallig en voorspelbaar, zo oordeelde het immer kritische publiek in Stadio San Paolo. Mertens stond op de linkerflank vooral in de schaduw van de Argentijnse topspits Gonzalo Higuaín, die dat seizoen liefst 36 keer scoorde in 35 competitieduels in de Serie A. Napoli eindigde in het eerste seizoen onder Sarri als tweede, negen punten onder kampioen Juventus. Tot overmaat van ramp bleek de topclub uit het rijke noorden van Italië ook bereid om de clausule in het contract van Higuaín af te kopen. Voor een bizar bedrag van 94 miljoen euro verkaste hij van Napels naar Turijn.

Sarri en de flamboyante voorzitter Aurelio De Laurentiis moesten op zoek naar een nieuwe spits. In die zoektocht kwamen ze uit bij Arkadiusz 'Arek' Milik, die bij Ajax 47 keer had gescoord in 75 duels. Napoli telde zonder twijfel een bedrag van 32 miljoen euro neer voor Milik, die dus de kans zou krijgen om zijn kwaliteiten als spits te tonen. Milik ging ook goed van start, met 7 goals in 9 duels, maar op 2 oktober 2016 sloeg het noodlot voor Milik toe. In de uitwedstrijd bij Atalanta Bergamo (1-0 verlies) scheurde de Poolse spits zijn kruisband af. Een persoonlijk drama voor Milik, maar ook een kleine ramp voor Napoli. Een serieuze tweede spits was er namelijk niet in de selectie. De ietwat logge Manolo Gabbiadini bleek niet de spits waar Napoli op hoopte. Op 26 oktober 2016, nu iets meer dan een jaar geleden, nam Sarri dan maar de gok. Hij zette Dries Mertens in de punt van de aanval. Een speler van 1,69 meter als centrumspits, in het land waar verdedigen een religie is en centrumverdedigers er alles aan doen om de spits niet te laten scoren. Het leek een experiment dat gedoemd was om te mislukken, maar Sarri geloofde in de kwaliteiten (beweeglijkheid, snelheid, doelgerichtheid) van Mertens. 

Tegen Empoli scoorde Mertens die avond direct, maar in de weken daarna had hij het moeilijk in de spits. Mertens moest wennen aan zijn nieuwe rol, waarin hij niet meer het overzicht en de tijd had zoals hij al die jaren gewend was aan de linkerkant. Toch kwam hij in december los, en hoe. Tegen Cagliari (0-5) maakte hij een hattrick, een week later tegen Torino (5-3) scoorde hij zelfs vier keer. Een doelpuntenmachine was geboren. Mertens eindigde vorig seizoen op 28 treffers in 35 duels, waarmee alleen de Bosnische spits Edin Džeko van AS Roma (29 treffers) hem een doelpunten voorbleef op de topscorersranglijst van de Serie A. Dit seizoen scoorde Mertens alweer 9 keer in 10 competitiewedstrijden. Onderstaande cijfers vertellen eigenlijk het hele verhaal van Mertens in het shirt van Napoli.