Europese exit voor onthutsend zwak Feyenoord in Oostenrijk

Door Mikos Gouka

Het gesprekje vertelde heel veel. Kort voor de wedstrijd in Klagenfurt verscheen Dick Advocaat zoals gebruikelijk nog voor de camera’s voor een contractueel verplichte vooruitblik op het Europese treffen. Daar in de vrieskou werd hem voorgelegd dat een topclub als Feyenoord zich toch zeker nooit mocht laten uitschakelen door een clubje als Wolfsberger AC.

Advocaat vertelde eerst niet goed te weten wat te antwoorden, maar raakte blijkbaar getriggerd door het woord topclub. ,,Een topclub? Bij een topclub kopen ze spelers die ze nodig hebben. Zoals Ajax’', vond Advocaat. Einde interview. Het was een geprikkelde reactie die vrijwel al zijn voorgangers in de Kuip de laatste jaren ook wel eens gaven. Het eeuwige spanningsveld tussen de historie van de club en de huidige status. De Rotterdammers zijn een club geworden die voor de wedstrijd in Oostenrijk van de laatste 26 uitwedstrijden in Europa er slechts twee winnend wisten af te sluiten, maar nog altijd is er het verwachtingspatroon alsof het Feyenoord uit de jaren zeventig aan een routineklusje gaat beginnen.

Dat neemt natuurlijk niet weg dat het tegen Wolfsberger AC allemaal wel erg pover was. Feyenoord oogde sloom en soms zelfs inspiratieloos. Voor en heuse do or die wedstrijd begon de ploeg wel erg afwachtend. Dat het veld van het Wörthersee Stadion in Klagenfurt er erg slecht bij lag, was al een dag voor de wedstrijd duidelijk. Trainer Dick Advocaat vertelde toen al dat de Rotterdammers in de opbouw rekening moesten houden met de erbarmelijke staat van de grasmat.

In de praktijk bleek Feyenoord de bal vooral achteruit te spelen, veilig terug naar centrale verdediger Uros Spajic of diens kompaan Marcos Senesi. Of zelfs helemaal terug naar Nick Marsman, die vervolgens werkelijk alle tijd nam om weer een aanval op te zetten. Feyenoord kon in Oostenrijk geen enkel tempo in de wedstrijd brengen. Twee van de drie aanvallers, spits Nicolai Jørgensen en aanvoerder Steven Berghuis, bleven maar in de bal komen en kozen nimmer voor diepgang. Bovendien leden ze veel balverlies.

Dat het veld niet uitnodigde tot combineren, bracht Feyenoord een uur lang niet op het idee om het allemaal op een opportunistische manier te gaan proberen. Het zal allemaal muurvast en Wolfsberger AC zagen de minuten lekker verstrijken.

Twintig minuten voor tijd kwamen Joao Teixeira en Luis Sinisterra voor Spajic en Linssen. Het leek op papier een poging tot alles of niets. Maar zelfs corners kregen de Rotterdammers niet meer op een fatsoenlijke manier voor het doel. In Oostenrijk bleek dat Feyenoord in Europa al jarenlang geen enkele rol van betekenis meer speelt. De nummer zeven van Oostenrijk plaatste zich met de twee vingers in de neus voor de knock-outfase.