Heezenaar stak ambulancebroeder ‘om te doden’

Niets wees er op wat een chauffeur en broeder te wachten stond, toen ze half december vorig jaar op een ochtend naar Heeze werden geroepen. Een vrouw vroeg hulp omdat haar vriend ‘niet goed’ was. De man zat op tafel. Toen de verpleger hem vastpakte, ging het helemaal mis. De man vloog de twee aan, sloeg en schopte waar hij kon.

De twee probeerden een houdgreep maar hij rukte zich los en ging harder tekeer. Nog meer toen de verpleger zich probeerde te verdedigen met een stofzuigerslang. Toen hij naar de keuken rende en met een mes terugkwam hielden de twee het voor gezien en wilden het huis uitvluchten. Maar de verpleger gleed uit in het halletje. Hij zag de man met het mes boven zich staan en kon net op tijd een schoenenrek grijpen en daarmee steken afweren. Want de man stak als een dolle op hem in. Veertig, vijftig keer, boven en onder het rek door, gericht op buik en borst. Als door een wonder was het nooit raak.

Met moeite kreeg de chauffeur die buiten stond, de deur weer open en kon hij zijn partner wegtrekken. De Heezenaar rende achter hen aan, met datzelfde schoenenrek en viel daarmee de ambulancewagen aan. Diverse ruiten sneuvelden. Hij leek daarna zijn vriendin te bedreigen maar dat was niet zo, zei ze later.

De rechtszaal was dinsdag overvol, in het publiek diverse collega’s van de twee die ook voor hun leven hebben moeten vrezen. Met anderen schoten ze vol toen de woorden van de verpleger voorbij kwamen. Hoe deze, met 21.000 ritten achter zijn knopen, gevaarlijke situaties goed herkend. Maar hier was er geen enkel signaal. Binnen twee minuten moest ik vrezen voor mijn leven, ik was kansloos. Dit steken was om te doden.” Elke dag is voor hem sindsdien een gevecht.

De verdachte, een forse vent, zat aangeslagen naast zijn tolk. Al snel kwam er een verklaring voor dat onbegrijpelijke gedrag. Hij is Iraans christen en moest wegens zijn geloof vluchten. In zijn thuisland was hij doelwit van de politie. De verpleeg-uniformen plus het vastpakken hadden hem in een psychose gebracht. Hij wist echt niet wat hij deed. Wel ontkende hij het steken op zich, volgens hem probeerde hij met het mes naar de deur te wijzen want hij wilde dat de twee zijn huis uitgingen.

Dat ging er bij de officier van justitie niet in. Omdat de man probeerde vitale delen te raken, zag ze het als poging doodslag. Met mishandeling van de chauffeur en vernieling van de wagen zou ze een flinke straf kunnen eisen. Maar op advies van deskundigen vroeg ze ontslag van rechtsvervolging. Zijn posttraumatische-stressstoornis (ptss) maakt hem ontoerekeningsvatbaar. Plaatsing in een kliniek, per direct, is beter voor iedereen. Advocaat Wammes Kolmans was het daar mee eens.