Schoenmakerij ‘De Kees’ in Heeze sluit na 29 jaar: ‘Dankbaar voor het vertrouwen dat de klanten ons gaven’

In februari 1991 verhuisden Kees en Diny van Oirschot vanuit Eindhoven naar Heeze. ,,Op 17 augustus openden we onze Schoenmakerij De Kees.”

Kees werkte als vertegenwoordiger in de fotografiewereld. ,,In 1990 ben ik mijn papieren gaan halen om een schoenmakerij te kunnen beginnen. Een jaar later was het zover.” Diny komt uit de zorg: ,,’s Morgens werkte ik in de thuiszorg en ’s middags thuis in de schoenmakerij.”

Kees: ,,Het is hier een dorpswinkel. Er wordt veel verteld, maar niet gepraat over mensen. Maar wat ik geweldig vind en vond, is dat de ouders de kinderen meebrengen. Kinderen kijken vanaf de toonbank wat ik doe. En nu zijn de kinderen van toen, ouders van nu. En zetten zij hun kinderen op de toonbank.” Zijn vrouw vult aan: ,,Mensen gaan verhuizen, maar blijven hier terugkomen om de schoenen te laten repareren. Dat vind ik bijzonder.”

Op de vraag of alles gerepareerd kan worden is Diny kort: ,,In het begin hebben we weleens een teddybeer gemaakt voor een kind. Kees probeert altijd wel iets te verzinnen om het te maken.” Waarop Kees reageert: ,,Maar krakende schoenen zijn moeilijk op te lossen.” Naast het schoenmaken werden er in de winkel vele sleutels bijgemaakt. Of schooltassen gerepareerd. Ook fungeerden ze als depot voor een stomerij. ,,We zijn dankbaar voor het vertrouwen dat de klanten ons in die 29 jaar gaven.”

Intussen is de laatste werkdag voor schoenmaker Kees en zijn Diny aangebroken. ,,Toch wel raar, om straks hier met z’n tweeën te zijn. Dat de winkel geen winkel meer is. Maar wat we er van maken zien we nog wel”, vertelt Diny quasi nonchalant. ,,Misschien wel een mancave of het wordt een huiskamer.” Kees: ,,We zien wel wat de toekomst ons brengt. Het kan zijn dat dit stuk Nieuwendijk waar we wonen, een metamorfose krijgt. Daar staan we voor open. We hebben contact met iemand die hier wat moois van wil maken en dat zou de entree van Heeze veel verbeteren.”

Zich vervelen, daar zijn ze niet bang voor. ,,We houden van fietsen en wandelen.” Mocht het weer minder worden dan begint Diny aan de legpuzzels en Kees maakt sudoku-puzzels. Kees kijkt er vooral naar uit om meer met de camper op pad te gaan. Of hij zoekt een andere bezigheid: ,,Misschien ga ik wel beugelen... of biljarten.”