Soerendonks echtpaar redde
Joodse levens in de oorlog

Ruim honderd nazaten van Hendrik en Lucia Bloem waren woensdag bij de uitreiking van de hoge Israëlische onderscheiding Yad Vashem, voorbehouden aan mensen die in de oorlog Joden hielpen te ontkomen aan Duitse vervolging. Ruim honderd nazaten en toch waren de verhalen schaars. Hendrik en Lucia Bloem vonden het maar normaal dat ze levens redden door onderduikers op hun boerderij te laten schuilen. Ze maakten er geen praat van, tijdens de oorlog niet en erna net zo min.

De boerderij van Hendrik en Lucia Bloem stond en staat nog steeds op een paar honderd meter van kasteel Cranendonck, tussen Soerendonk en Maarheeze. In het kasteel overhandigde de ambassadeur van Israël, Aviv Shir-On de Yad Vashem-oorkonde en -medaille aan Hendrik en Lucia's kleinzoon Jacques Schroeten (73) uit Weert. Met zijn zus Marie-Luciën Geuns-Schroeten (60), ook uit Weert, vertelde Schroeten voorafgaand aan de ceremonie wat er te vertellen viel. Zelf hadden ze de oorlog amper of helemaal niet meegemaakt, maar uit de overlevering kenden ze nog wel wat gebeurtenissen.

Dat de Joodse jongen Gert Eichenwald met zijn moeder Thea en nichtje Gaby Blumenfeld zich schuil hielden op de boerderij, staat vast. Aanvankelijk verbleven ze in de boerderij, toen de oorlog vorderde en de situatie steeds spannender werd, gingen ze naar een nabijgelegen hut. De ratten hadden er vrij spel, moeder Eichenwald joeg ze weg met een stok. Eén keer dacht de Duitse Sicherheitsdienst de Eichenwalds op het spoor te zijn. Hendrik Bloem werd vastgenomen, maar zijn zoon Hein wist de Duitsers ervan te overtuigen dat de onderduikers waren vertrokken naar België. Dat was niet waar, maar Hendrik kwam weer vrij.

Engelse, Canadese en Amerikaanse piloten vonden tijdelijk veiligheid rond de boerderij van de Bloems, het verzet in Maarheeze kon een beroep doen op Hendrik en Lucia als mensen op de vlucht moesten voor de Duitsers, maar hoe vaak dat allemaal precies gebeurde is onduidelijk. ,,We hebben een sterk vermoeden dat opa en oma tientallen mensen hebben geholpen", zeggen de twee kleinkinderen.

Jacques Schroeten weet wel vrij precies wat er gebeurde op de 24ste december 1944. Het strooien dak van de boerderij vatte vlam als gevolg van een luchtgevecht boven Soerendonk. De boerderij brandde helemaal af. Baby Jacques werd op dat moment net in bad gedaan en werd mede door onderduiker Gert Eichenwald uit het vuur gesleept. ,,Je zou kunnen zeggen dat opa en oma Gert hebben gered van de Duitsers, en dat hij mij weer heeft gered bij de brand."

Schroeten weet ook dat zijn opa en oma na de oorlog al eens waren uitgenodigd om 'in Den Haag' een bedankje te komen halen voor hun oorlogsmoed, 'waarschijnlijk bij de ambassade van Israël.' Hendrik en Lucia Bloem moesten er niks van weten, veel te bescheiden, nergens voor nodig.

Daar denkt Gert Eichenwald heel anders over. Hij overleefde dankzij de Bloems met zijn moeder en nichtje de oorlog en verhuisde naar de Verenigde Staten. In totaal verloor Eichenwald in de oorlog achttien familieleden, onder wie zijn vader Walter die in Nuenen zat ondergedoken en waarschijnlijk werd verraden. Vanuit de Verenigde Staten bepleitte Eichenwald - 87 jaar inmiddels - met succes het toekennen van de Yad Vashem-onderscheiding aan Hendrik en Lucia Bloem. Woensdag kon hij er niet bij zijn. Via een ingesproken video-boodschap liet hij zijn dankbaarheid blijken. Blij er nog te zijn, dankzij Hendrik en Lucia.