Bruckners lofprijzing op God en de schepping

Bruckners Zevende begint met een prachtig thema voor de celli dat samen met de andere orkestgroepen wordt uitgebouwd tot een kathedraal van klank, met een machtige uitwerking op het vanaf de eerste seconde geraakte gemoed van de luisteraar. Een beter werk had Philharmonie Zuidnederland voor de wereldwijde presentatie via streamingsdienst Stingray niet kunnen kiezen. De partituur, een coryfee als dirigent Harmut Haenchen en het besef dat de hele wereld kon meeluisteren haalden opperbeste kwaliteit uit de musici naar boven. Haarscherp, homogeen en krachtig spelende strijkers werden aangevuld en afgewisseld met smaakvol kleurende blazers, waarbij met name het heldere spel van de eerste fluitist en de gedragen klank van de hoongroep stralende en voorname momenten bracht.

De gelovige Bruckner maakte van deze symfonie één grote lofprijzing; op God, de schepping en het goede in de mens. Elegies voor mezzo, bariton en orkest van de Amerikaanse componist Richard Danielpour had eveneens een grote en afwisselende klankrijkheid. Het fraaie thema - een soldaat aan het front (1944) schrijft brieven aan zijn nog ongeboren kind - het boeiende idioom, de veelzijdige instrumentatie en de vloeiende zang van Thomas Oliemans voerden de luisteraar mee in de hartenkreten van de van zijn geliefde losgescheurde militair, die helaas een jaar later sneuvelde. Enige smetje op de avond: de tekst bij de liederen ontbrak en dat was meer dan jammer.