'Drank maakt meer kapot dan je lief is' lijkt voortdurend boven het decor te zweven. In een aanhoudende afwezigheid door een overmaat aan sterke drank probeert een aantal mensen vooral aan zichzelf te ontsnappen. Dat je daar dan vervolgens geen fijne relaties mee opbouwt, is geen verrassende uitkomst. Toneelgroep Ons Eygen Landt doet een dappere poging een Amsterdams kunstenaarsmilieu in beeld te brengen.


SPEL

Tussen de suggestie van flink in de olie zijn en de nog behoorlijk samenhangende taal en alleszins gecoördineerde bewegingen van de acteurs gaapt het gat van de overtuiging. Gezien de jonge jenever die als water gedronken wordt, zouden de spelers eigenlijk geen fatsoenlijk woord meer moeten kunnen uitbrengen.

De woede-uitbarstingen van Leander die uit het niets lijken te komen, sporen wat dat betreft met het onberekenbare gedrag van alcoholisten. Het afglijden van Ate, die zich laat meesleuren door drank en zucht naar liefde, wordt nog voorzichtig en ingehouden gespeeld. De rol van Clara is een sterke bijrol.


REGIE

De nadruk ligt op de zichtbare ontwikkelingen, waardoor de innerlijke conflicten bij de karakters meer op de achtergrond blijven. De hink-stap-sprongen die Leander maakt, zijn moeilijk te volgen en het motief van de uitvreter komt wat laat om de hoek kijken. De twee schoonmaaksters vormen een mooi en nuchter tegenwicht en haalt de druk op een natuurlijke manier van de ketel.


VORMGEVING

Als lege blaadjes verbeelden de witte panelen op de achtergrond de mislukte pogingen om de schrijversambities van de dronkenlappen waar te maken. Verder is het podium aangenaam leeg, wat ruimte voor het spel geeft. Jammer dat het zo ver van de toeschouwers is, waardoor een band moeilijk tot stand kan komen.


DRAMATURGIE

De lijn van de profiteur had eerder ingezet kunnen worden, waardoor we die direct hadden kunnen oppakken. De afstand tot het maatschappelijke fenomeen van alcoholmisbruik blijft veilig door de situering in een grootsteeds kunstenaarswereldje.


BELEVING

De sfeer in de wat uitgeleefde voormalige gymzaal zet Eygen Landt meteen in met filmbeelden van Amsterdam en een stamtafel waar onder het genot van een pilsje geklaverjast wordt. In de zaal is die gezelligheid gauw weg. De wel erg sterke bijval vanuit de zaal bij de uitroepen 'vuile homo' op het podium, is opvallend.

Totaal 3 sterren