Na een tijdje maakt zijn geluidstechnicus een einde aan de ongemakkelijke situatie en schopt Danielis van zijn stoel. Dansen moet hij. Dansen zal hij. Dat doet hij, op geheel eigen wijze, op Oost-Europese turbofolk, techno en soundscapes, en op een vloer die tevens videoscherm is. 45 minuten lang. Té lang, want zijn bewegingen en verhaal beklijven niet genoeg, al gaat het deels over misbruik en zijn de visuals soms sterk.

Danielis was vrijdagavond opener van de goed bezochte eerste avond van 'Seasoning', het 'bonte weekend' van het Eindhovense dansgezelschap United Cowboys. Elke keer een weekend lang bij het wisselen van het seizoen een podium voor  (internationaal) performancetalent, en elke keer weer een sprong in het diepe voor het publiek.

Dat kan confronterend uitpakken, zelfs wat ongemakkelijk, zoals de danssolo 'Poutanes' van de jonge Eleni Ploumi, een schone, schaars geklede Griekse, wulps dansend als in een peepshow, die mét zweepje wel erg dichtbij komt. Ze is een lustobject, pronkt met haar lichaam en fokt het publiek op. Maar haar pornoshowtje ontaardt in waanzin. Bij vlagen heerlijke waanzin, zeer opwindend, maar al lang niet meer in in erotische zin. De rekbare Ploumi balanceert (soms letterlijk) tussen euforie en woede, gekte en wellust, huisvrouw en slet.

Het is dans om kippenvel van te krijgen: dicht op de huid, heftig, verwarrend en ook nog komisch: wat te denken van een reclameblok midden in de voorstelling aangekondigd door een bijna naakte hunk.

Na de intense dans van Ploumi lijkt het werk van Elysia Mc Mullen een oase van rust. De Ierse komt op in keurig witte kleding, de handen op de rug. Her en der liggen er wortels op de vloer, ze hangen zelfs aan de wand. Mc Mullen danst, glijdt en rolt op sierlijke wijze door de zaal. Uit de zwart gekleurde mond spuugt ze op wat stillere momenten stukjes wortel uit – haar gezicht helemaal strak. Tijdens de tweede fase van de dans cijfert de danseres zich bijna weg, door als een silhouet te werken vlak voor een lichtbron, die prachtig gekleurd strooilicht de zaal in spat. Het wisselende blauw, rood en geel in passende rook, vormen een fraaie krans rond Mc Mullen die niets menselijks meer heeft, maar meer iets wegheeft van een basale diervorm. Ze keert weer terug, naar die eerste choreografie, rollend en draaiend en wortels etend – in perfectie uitgevoerd. En dan is er nog die grappige clou – te goed om hier prijs te geven.

Maarten van der Put presenteert de vijftiende dans die hij maakte in de serie Nude Study Menu, dit keer samen met de jonge Duitse danseres Elizah Jeandelle Hankammer. Er zijn nogal wat dansen waarin stoelen figureren en ook Van der Put zet ze in voor de performance Long Lost. Kinderstoeltjes zijn het, waarin de naakte Hankammer in het begin van de dans roerloos zit en na enige tijd bijna alle stoeltjes benut voor een pose. Steeds meer open, steeds meer gedurfd – wel steeds met uitdrukkingsloos gezicht; opdat alle aandacht uitgaat naar de poses van het lichaam, om zo de schoonheid en kwetsbaarheid te duiden.

In het tweede deel van de dans wordt het lichaam dichter op de huid verkent, middels een cameraatje dat de danseres zelf over haar lichaam laat lopen; de beelden worden getoond op een groot scherm. Van haar trillende vingers via haar arm gaat het naar de schaamstreek en naar haar borst – met grappig getatoeëerd zonnetje – tot en met haar keelholte: hoe dicht kun je op een dans zitten als toeschouwer?

Long Lost wordt afgesloten in een enorme bruine zetel waarin de Hankammer zich behaaglijk weet en daarom zachte, trage bewegingen maakt. Om af te sluiten met een even teder als veelzeggend attribuut; ook te goed om hier te verklappen. Nóg een sterk element in deze uitvoering: de spiegel, over de gehele achterwand van de zaal. Daar ziet het publiek zich dus zitten - de hele voorstelling lang. Daardoor krab je je even achter de oren. Als het goed is.

Zaterdag 16 december is Seasoning opnieuw te beleven in het theater  van United-C aan de Kleine Berg 62. Aanvang 20.30 uur. Met  o.a. Eleni Ploumi, Elysia Mc Mullen, Franziska Menge, Hendrik Walther, Tomas Danielis, Kuroda Mineo, Frank van Ansem, Roel Neuraij en performances van Maarten van der Put (United-C).