Under pressure met veel bluf en bravoure in Parktheater Eindhoven

Vijftig jaar na Actie Tomaat, toen tomaten gooiende actievoerders pleitten voor drastische vernieuwingen in het theater, doen acteurs Yannick Noomen en Benjamin Moen nog maar eens een poging. 'Dit is de meest waardevolle kunstuiting ooit door een mens gemaakt' en 'over dit stuk praten mensen nog jaren...' Noomen en Moen, de acteurs die zijn weggedoken achter een decorstuk, kloppen de verwachtingen lekker op. Groots en meeslepend gaat hun theaterstuk Under Pressure worden.

Tijdens een doorloop in de repetitieruimte, voor een klein publiek van medewerkers van Het Zuidelijk Toneel (HZT) in Tilburg, praten ze door over wat ze allemaal kunnen doen met het stuk. ,,We kunnen een brandende globe het publiek in gooien", zegt Moen. ,,Ja... dat kan," zegt Noomen. Moen: ,,Zullen we nu dan maar eens beginnen?" En samen duwen ze een podiumpje de bühne op waarop muzikant Niels Broos achter zijn synthesizer en toetsenborden zit.

Later, als de repetitie voorbij is en regisseur Vincent Rietveld, bekend van De Warme Winkel, een aantal suggesties met hen heeft besproken, strijken Moen, Noomen en Broos neer in de kantine van HZT. ,,We hebben onszelf hiermee goed onder druk gezet", zegt Moen. ,,Dit is onze eerste productie voor de grote theaterzalen. We hebben kritiek op de kapitalistische maatschappij, die steeds meer druk zet op mensen en doen er vervolgens lekker paradoxaal aan mee door deze voorstelling te maken", vult Noomen aan.

Een beetje nerveus zijn ze wel. ,,Het grote podium is heel erg groot voor drie kleine mannetjes", zegt Noomen. Maar dat is ook precies wat ze willen. Anderhalf jaar geleden belden ze programmeurs en directeuren op. Of ze langs konden komen om te praten. Moen: ,,Maar we hadden niks om te laten zien. We moesten ons binnen lullen."

Under pressure heeft een mooie spanningsboog. Na het rustige begin verhoogt Broos het tempo van de muziek en gaan Noomen en Moen volledig los. Steeds bonter wordt het. Met veel bravoure stormt het trio door het stuk. Er vallen dingen naar beneden, ze trekken allerlei dingen aan en en uit. Moen, na afloop: ,,Er is niets dat nu al voor 100 procent vaststaat."