‘Bezoekers zijn blij dat wij uit Asten komen’, hoort 50-jarig Pro et Contra vaak

Manders schreef onder andere teksten over de Astense politiek. Van Bussel en Martens: ,,Volgens Toos zijn er voor- en tegenstanders voor een onderwerp, daar moest de naam van onze groep naar wijzen. Toen Toos op een dag een schip door het kanaal zag varen met de naam Pro et Contra, wist ze het.”

Hilarisch zijn de schetsjes over Harrie van den Heuvel, wethouder van Asten in de zeventiger jaren. ,,Toos kende Harrie en wist hoe ver ze kon gaan. ‘Als er iets ‘contra’ over iemand wordt gezegd moer er ook iets ‘pro’ tegenover staan. Het gaat niet om iemand af te branden’, was haar mening”, aldus Van Bussel.

Toos overleed in 2009. ,,Veel te vroeg, wij konden haar niet missen. Zij zorgde voor de lied- en cabaretteksten en hield ons op een prettige manier scherp tijdens de repetities”, vertelt pianist Jan Geven, die later aansloot bij de groep. ,,Maar het was vooral een fijn mens om mee te werken. In ons programma blijven wij de nummers van Toos brengen, we beschouwen dat als het erfgoed van Pro et Contra en dat houden we op deze manier levend.”

Een hoogtepunt was een optreden met het Metropole Orkest bij Omroep Brabant. Het 30-jarig bestaan van Pro et Contra was daarvoor de aanleiding. ,,Joop mocht de muziek maken op een tekst van Toos dat ging over de onderwereld in Brabant”, roept Geven in herinnering. ,,Voor een volle zaal mocht Leo het lied zingen, daarna kreeg hij de zaal muisstil bij zijn vertolking van Schuil maar bij mij.”

Een ander veelgevraagd nummer is Café de Zon. ,,Dat gaat over het vroegere Astens bruine café De Rooy. Toos heeft in de tekst de situatie geschetst van hoe het er vroeger in een café aan toe ging”, aldus Van Bussel. ,,Zij legde de nadruk op de gemoedelijkheid van de jaren 60 in een Astens café. ‘Een vaste plaats had daar geen man, ge schooft mer an.’ Dat is een van haar zinnen.”

Gitarist Martens maakte een liedje met actuele onderwerpen uit Asten, is er weer nieuws dan komt dat in de plaats van het oude. ,Zo moest het oude huis van Anneke de Bruin plaatsmaken voor de sloop van Huize Bartholomeus en een ander onderwerp maakte ruimte voor het vertrek van de Paters uit Asten. Zo werd ons liedje niet te lang en bleven wij bij de tijd. Maar de boodschap is: willen Astenaren deze veranderingen eigenlijk wel?”

Van Bussel mocht tijdens een bezoek van koningin Beatrix een lied voor haar zingen. Hij zong in het dialect Neem me maar mee naar De Peel. ,,Na afloop vroegen de mensen aan mij wat zij ervan vond. Ik wist dat niet want ik had het niet aan haar gevraagd!” Toch waren ze hem niet vergeten. Begin dit jaar kreeg hij een onderscheiding van de Koning. Niet alleen voor dat liedje, maar vooral voor wat hij voor het dorp heeft gedaan.

Heel Asten kent het slotlied van Pro et Contra tijdens de zittingsavonden van De Klot. ,,Wij hebben Asten altijd gepromoot in ons optreden en dat zat hem vooral in de slotzin, Wij zijn blij dat we Astenaren zijn en beslist nog lang geen zakkenwassers zijn. Wij hoorden later terug van de bezoekers dat ze blij zijn dat wij uit Asten komen.  Daar doen we het voor, met dank aan Toos en de vroegere leden van Pro et Contra.”