De burgemeester van Lieshout houdt een toespraak; waarom stond hij eind januari 1968 op het bordes?

Wie weet waarom de burgemeester op 27 januari 1968 een toespraak hield. Was het zijn afscheidsrede? Wie was erbij en/of heeft nog herinneringen aan oud-burgemeester Theodoor Mostermans? Laat het ons weten. 

Lees verder onder de foto

Jozef van den Broek

Een kleine miljoen negatieven uit het oeuvre van fotograaf Jozef van den Broek liggen in het Regionaal Historisch Centrum. Samen met lezers gaat het ED op zoek naar de verhalen achter de beelden. Weet u meer over deze foto? Meld het via helmond@ed.nl. Vermeld bij onderwerp: Foto Jozef van den Broek.

Lees verder onder de foto

Lang niet iedereen heeft nog een naaimachine in huis, maar zelf kleding of kussens maken is nooit uit de mode geweest. ,,Het is heel ontspannend”, zegt Lisette Schellekens. Lachend: ,,Als het lukt.”

Ze is de derde generatie naaimachinespecialisten bij het Helmondse familiebedrijf Schellekens. Bijna honderd jaar oud. Sinds 1931 gevestigd in het centrum van Helmond. Op de foto van vorige week staat haar vader Marijn Schellekens bij de heropening van de winkel aan de Noord Koninginnewal op 19 oktober 1965.

Marijn Schellekens is in 1961 in de voetsporen van zijn vader getreden. Inmiddels is hij ruim zestig jaar naaimachinetechnicus. Ook is de vakman examinator geweest bij het Rijksexamen Naaimachinekennis in Utrecht. Nog altijd is Marijn Schellekens te vinden in de werkplaats in Helmond. ,,Daar ben ik ontzettend blij mee. Zo’n bonk ervaring kom je niet gauw tegen en hij is al jaren een enorm goede leermeester voor mij”, aldus dochter Lisette.

Volgens is haar is naaien nooit weggeweest. Ze ziet wel dat er zo nu en dan een trend is waarvoor de naaimachines massaal van zolder worden gehaald. ,,In het begin van de coronatijd zag je dat mensen zelf mondkapjes gingen maken.” Degenen die de smaak te pakken kregen gingen ook weer andere dingen naaien. ,,Je hebt ook jonge moeders die via Instagram een shopje beginnen met knuffels, lakentjes en andere baby-accessoires.”

Ingewikkelde patronen komen er vaak niet meer aan te pas. Het lijkt erop dat het voor de ‘nieuwe naaiers’ niet te lang moet duren voordat er resultaat is. ,,Er worden veel tipi’s of tafeltenten gemaakt voor kinderen. Dat zijn maar een paar stukken stoffen die aan elkaar moeten komen. Het hoeft ook niet precies te passen.”

De zaak aan de Noord Koninginnewal verkoopt naai- en lockmachines en heeft een werkplaats voor onderhoud en reparatie. ,,Die zijn er niet meer veel”, zegt Lisette Schellekens. Reparaties uitvoeren vindt ze het leukste van haar vak. Regelmatig staan er machines van vijftig of zestig jaar oud op de werkbank. ,,Vroeger was de kwaliteit beter. Het moest een leven lang mee.” Ze vertelt dat het lang gebruikelijk was dat je een naaimachine kreeg als huwelijkscadeau.

Naaimachinetechnicus is een uitstervend ambacht. De vakopleiding bestaat al lang niet meer. Wie het vak in wil moet in de leer bij specialisten als Schellekens en technische kennis opdoen bij de fabrikanten.