DEURNE - Vraag aan willekeurige personen op straat wat de Peelrandbreuk is en velen zullen na diep nagedacht te hebben het antwoord schuldig moeten blijven. Dat moet anders, zo vinden ook vrijwilligers van Geopark Peelhorst en Maasvallei. Met een boek willen ze het in klip en klare taal uitleggen.
Bart WertsBron:ED
Het was een bijzondere dag gisteren voor Pierre Bos. De oud-burgemeester van Boekel was vijf jaar geleden een van de grondleggers van het platform Geopark Peelhorst en Maasvallei. Het doel was om van de Peelrandbreuk een internationaal bekend Geopark te maken dat uiteindelijk een Unesco-status zou krijgen. Zover is het nog niet maar gisteren overhandigde Bos wel het eerste exemplaar van Breuken in het land van Peel en Maas aan burgemeester Michiel van Veen van Gemert-Bakel die sinds deze week de nieuwe voorzitter van het platform is.
Breuklijn tussen Brabant en Limburg
De Peelrandbreuk is een geologische breuklijn tussen de provincies Brabant en Limburg. Veel velen is het niet zichtbaar en daar moest verandering in komen, vonden wethouders van Deurne, Gemert-Bakel, Boekel, Uden, Landerd en Bernheze vijf jaar geleden. Samen met het waterschap en de provincie bundelden ze de krachten. Maar hoe breng je het onder de aandacht bij de mensen? Door een boek te schrijven met daarin alle 116 zichtbare breuken in de regio. Bos was vanaf het begin enthousiast over het boek, ,,We zijn steeds meer een beeldcultuur aan het ontwikkelen, maar nu kunnen we het ontstaan van de breuken ook bij de mensen brengen” stelt hij.
Mensen wilden allemaal hoog wonen en geen natte voeten krijgen, maar hebben wel het water nodig om te overleven
Pierre Bos
Want hoewel de Peelrandbreuk dus een geologische breuklijn is heeft het volgens Bos niets te maken met grenzen of gemeentes. ,,De breuk is eigenlijk de basis van ons bestaan in de Peel”, zegt hij vol trots terwijl hij benadrukt dat veel buurtschappen vroeger ontstonden bij breuken: ,,Mensen wilden allemaal hoog wonen en geen natte voeten krijgen, maar hebben wel het water nodig om te overleven.”
Hulp van dertig vrijwilligers
Het boek kwam tot stand door een groep van ruim dertig vrijwilligers die belangeloos meewerkten aan de totstandkoming van het kennisdocument. Een daarvan was Theo van de Mortel. Om een duidelijk beeld te schetsen waar de breuken met het blote oog zichtbaar zijn trok hij samen met wat andere vrijwilligers wekenlang door het gebied. ,,Soms stonden we tot aan onze enkels in het water maar het was het allemaal waard”, blikt hij terug. Mede dankzij zijn inzet staan er nu 116 puntjes op de landkaart waar de ‘pareltjes’ nog zichtbaar zijn. Want daar was iedereen het wel over eens, de breuken zijn pareltjes die een verbindende schakel zijn tussen alle aangrenzende dorpen.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.