Deurnese cabaretier Swiggers is dol op december: ‘Mensen een ouderwets avondje uit bezorgen’

„Ik hou van de decembermaand", zegt Swigggers, ,,de gezelligheid, samen met familie en vrienden iets doen. Daar hoort een avond in het theater ook bij. Mensen een ouderwets uitje bezorgen is mijn nummer één reden om een oudejaarsconference te geven.”

Aan het begin van dit jaar zag het er niet naar uit dat Swiggers de pen weer zou oppakken om grappen te schrijven over het Deurnese wel en wee. Hij was nog aan het bijkomen van de dreun die hij eind 2021 kreeg.

„Ik was net klaar met mijn conference toen de derde lockdown in ging. Ik heb alles kunnen weggooien. Dat materiaal was niet herbruikbaar, want het was te gedateerd.” Iets soortgelijks gebeurde tijdens het eerste coronajaar. Toen was de Deurnenaar halverwege zijn creatieve proces.

De tegenslagen weerhielden hem er niet van er nu voor te gaan. Op 29 en 30 december speelt de cabaretier – in het dagelijks leven data-specialist – zijn oudejaarsshow ‘Poeiersuiker 2022’ in het Cultuurcentrum Deurne. Met deze vierde keer begint het aardig op een traditie te lijken.

Swiggers wil er niet veel over kwijt, maar belooft wel dat het ‘iets anders’ is dan voorgaande jaren. „Ik sta in ieder geval niet stil op het podium mijn verhaal te doen. Het wordt een actief gebeuren met betrekking van het publiek.”

Toeschouwers hoeven trouwens niet bang te zijn dat ze ‘geroast’ worden. „Ik ben niet het type om mensen te beledigen. Ik kan wel kritisch zijn op iemand, maar dan op een andere manier.” Wat bezoekers wel kunnen verwachten is een muzikale component. Swiggers schrijft zijn liedjes zelf en brengt deze ten gehore op de piano. Muzikaliteit zit van jongs af aan in zijn leven verweven.

^{Onder de foto: De Noot}

„Bij mijn ouders thuis speelde iedereen een instrument of twee. We hadden een orgel, accordeon, gitaar en drumstel in huis.” Het drummen trok de jonge Deurnenaar het meest. Later gaf hij jarenlang slagwerklessen. Het cabaret ontdekte hij in zijn tienerjaren waarna hij met drie anderen ‘De Noot’ begon. De groep was tijdens haar 25-jarig bestaan een fenomeen beneden de rivieren. In 2010 stopten ze.

„Toen was ik even klaar met grappen verzinnen. Ik had zoveel geschreven al die jaren.” Vier jaar later werd de vlam weer aangewakkerd toen ze op zijn werk vroegen om een komische bijdrage. „Ik vind het leuk om onderwerpen te krijgen en daar iets mee te doen. In Deurne gebeurt er genoeg om over te schrijven. Toen ik begon, dacht ik: ‘Dit wordt niks’.” Met een harde lach: „Maar het is toch goed gekomen.”