Doek valt na ruim 50 jaar voor Tejaterwerkgroep 2000: ‘Iedereen was klaar om te stoppen’

Die voorstelling ‘Paul’ had weer dat revue-achtige, blikt voorzitter en medeoprichter Gerard Debeij (72) uit Asten terug. „Het was een grote eigentijdse productie rond de Beatles met zang en filmpjes. En het speelde zich af in 1969, ons startjaar.” 

Daarmee was de cirkel voor de leden rond, want met revue was het ooit begonnen. „Charles Juliën had eind jaren zestig revues geschreven voor de deken, toen die 25 jaar priester was, en voor de instuif. Die voerden we onder zijn regie op en we vonden het te mooi om het eenmalig te laten zijn”, vertelt Debeij enthousiast.

Het jaar 2000 klonk toen nog futuristisch en werd in de naam van de toneelvereniging opgenomen.  „We kijken vooruit, dat wilden we uitstralen.” De focus lag eerst op kindertoneel, Repelsteeltje. Bij de opening van het Provinciehuis in Den Bosch in 1971 trad het gezelschap op de trappen op. Nadat een kioskwagen van de gemeente Asten werd overgenomen, startte de club in 1973 met wagenspelen. 

_{Tekst gaat verder onder het artikel.}

Tot twee jaar geleden ging dat mobiele podium in de zomer bijna jaarlijks langs grasveldjes en campings om in alle wijken van Asten voorstellingen te geven. „Dat was boertig volkstoneel: korte voorstellingen met een kleinere club mensen”, beschrijft secretaris Eva van Gorp (28), die op haar elfde lid werd. „We hadden destijds nog een jeugdafdeling. Het was een hele hechte club mensen, dat versterkte het plezier.”

In de herfst en winter was gemeenschapshuis De Klepel vaak de thuisbasis voor repetities en voorstellingen. Die varieerden van kluchten tot klassieke tragedies of serieus werk van Spinoza. „Het was ieder jaar anders, heel divers", zegt Van Gorp. „Bij De geschiedenis van de familie Avenier deel 1 speelde het stuk zich af in de zaal en zat het publiek op het podium”, herinnert Debeij zich. „En midden jaren zeventig speelden we op een wagenspelfestival op de Brabantse Dag. Maar de tractor begaf het, zodat alle spelers samen die zware podiumwagen door de straten van Heeze moesten trekken.”

_{De tekst loopt door onder de foto}

Zeker zo mooi als de voorstellingen waren de repetities en de gezellige nazit. „Zo'n opvoering zorgde weleens voor gemengde gevoelens: het zit er weer op. Maar je wist dat je een halfjaar later weer met iets nieuws aan de gang ging”, zegt Van Gorp. Tot nu dus. 

Tejaterwerkgroep 2000 is altijd op een stuk of twintig trouwe leden blijven hangen, schetst Debeij. De jonge aanwas die er wel is bij andere toneelverenigingen in de regio, zoals Crescendo in Someren en De Peelcomedianten in Deurne, bleef uit. Gaandeweg kwam er ook minder publiek. „Op de voorstelling ‘Paul’ waren we met z'n allen trots. Iedereen was klaar om te stoppen en dat voelde als een goed moment.”