,,Als kind was ik al een knutselaar en altijd bezig met allerlei materiaal om er iets van te maken”, aldus Karin Snijders (46). ,,Van mijn ouders kreeg ik alle medewerking. Mijn eerste olieverfset bracht de sint toen ik een jaar of acht was en van mijn moeder mocht ik al heel jong gebruikmaken van haar naaimachine. Ik koos voor de reclamerichting tijdens mijn opleiding op Sint Lucas in Boxtel omdat ik vooral praktisch bezig wilde zijn. Ik wilde vooral kennis van materialen krijgen en ervaring opdoen.”

Naast kunst maken kreeg Snijders zestien jaar geleden de kans om les te gaan geven. ,,Bij het Gemerts Atelier richtte ik samen met Wendy van de Heuvel tentoonstellingen in toen werd gevraagd of we de kindergroep over konden nemen. Dat avontuur zijn we samen aangegaan en zo ben ik later doorgestroomd naar Kunstlokaal, waar ik nu nog steeds lesgeef. Ik kwam in een stimuleringsprogramma terecht voor het primair onderwijs. Kinderen laten ontdekken waar ze plezier in kunnen hebben en waar ze ontspanning in vinden is volgens mij een belangrijke les voor later. Ervaren wat het betekent om met verf te werken of van papier iets te bouwen. Veel dingen op school zijn prestatiegericht. In mijn les leren de kinderen bezig te zijn alleen maar voor zichzelf, om er zelf blij van te worden. Ook als je niet goed kunt schilderen kan het je een heel fijn en ontspannen gevoel geven.”

De kunst die Karin Snijders zelf maakt noemt ze ‘touwportretten’. Om onderscheidend te zijn als kunstenaar ging ze op zoek naar een niet alledaagse vorm van kunst. ,,Teken en schilderen en grafiek heb ik jaren gedaan maar ik merkte steeds dat ik op zoek was in mijn werk naar iets nieuws. Vanuit grafiek ben ik toen gaan werken met touw. Gewoon metselaarstouw dat ik had liggen. Vanuit mijn nieuwsgierigheid naar de werking van dit materiaal met andere technieken blijft mijn werk steeds vernieuwend. En het werkt. Als je iets afwijkends maakt is je werk herkenbaar voor meer mensen.”