Terwijl Kevin Flipsen op het perron wacht op zijn ‘privétrein’ die hem vandaag naar het spoorwegmuseum in Utrecht en weer terug naar Deurne brengt, is er nog even tijd voor een van zijn favoriete bezigheden: treinen spotten. Zodra het frontsein van een aankomende trein in de verte opdoemt, heeft hij al genoeg gezien. ,,Dat is een sprinter”, meldt hij meteen aan hoofdconducteur Jeroen van Delft, die hem vandaag persoonlijk begeleidt.

Zelfs met zijn ogen dicht kan hij ze nog onderscheiden, vertelt zijn moeder Janneke. ,,Als bij ons thuis een trein langskomt, hoort hij precies of het nu een goederentrein of intercity is.”

Dat geluid wat een voorbij denderende trein maakt, dat vindt de treinfanaat het allermooiste. Als het even kan, is hij dan ook bij het spoor te vinden. Samen treinen kijken met zijn tante Marga op station Heeze of in het weekend op station Deurne, waar zijn ouderlijk huis staat.

Omdat Kevin kernautisme, ADHD en het syndroom van Dravet heeft, woont hij niet meer thuis maar op Kempenhaeghe, een woonlocatie voor mensen met epilepsie in Heeze. Naar school gaat hij op de naastgelegen Berkenschutse.

Vanwege zijn grote liefde voor treinen gaven zijn ouders hem op voor een speciale NS-dag. ,,Toen dat niet doorging was hij zo ontzettend teleurgesteld dat we een brief schreven aan Make-A-Wish.” Toen de non-profitorganisatie die de wensen vervult van kinderen met een vaak levensbedreigende ziekte die wens voorlegde aan de NS, reageerden zij meteen enthousiast. Direct werd alles in het werk gesteld om de grote droom van Kevin te laten uitkomen. Dat dit hoogst ongewoon is, hoorde hij net van Van Delft. ,,Waarschijnlijk ben jij nu de allereerste jongen in Nederland die zijn eigen trein heeft.”

Een bijzondere type bovendien: de Mat ’64, beter bekend als de Apenkop en al sinds 2015 uit de running. In mei begon één trein aan een tweede leven bij de Karel foundation, opgericht om de nostalgische trein te behouden. Het opgeknapte en knalrood geverfde exemplaar is te huur voor groepsritten, waarbij het opgehaalde geld naar KWF Kankerbestrijding gaat.

Vandaag is een van de eerste ritjes sinds de restauratie. Via Deurne rijdt de trein naar Amersfoort, waar ze een kijkje nemen in een loods waar aan treinen gesleuteld wordt, en gaan ze naar hoofdbestemming Utrecht Maliebaan, waar het Spoorwegmuseum zit.

Met twinkelende ogen kijkt Kevin Flipsen hoe de Karel het station nadert. Van Delft overhandigt hem een fluitje, waarmee hij die straks eigenhandig weer kan laten vertrekken. Hij is vereerd met het cadeau, maar zijn zus Kim ziet de bui al hangen. ,,O nee, dat gaan we thuis ook continue horen.” Ook zijn ouders denken dat de napret nog wel even aan kan houden. ,,Hier heeft hij het nog jaren over.”