Schieten met handboog in Lierop op net echte beer, olifanten en tijgers

De Somerense vereniging Oude Roem Handhaven mag dit NK driedimensionaal boogschieten organiseren mede door deze locatie. ‘Het is geen echt wandelbos en dat komt heel goed uit: hoe minder volk in de buurt hoe veiliger het is’, stellen de bestuursleden  Dorus van Heugten en José Kluijtmans. Dat wil niet zeggen dat toeschouwers niet welkom zijn. Wel moeten die zich eerst melden bij de organisatietent voordat ze het bos inlopen.

,,In plaats van op de doelen bij ons clubhuis te schieten wordt op een uitgezet parcours in het bos op de namaakdieren geschoten”, legt Van Heugten uit. ,,Het gaat om kleine hazen, konijnen, ratten en grote dieren zoals herten, olifanten, tijgers, luipaarden en allerlei soorten grote vogels.”

Een deel van de objecten is gekocht, andere zijn door de leden van de handboogvereniging zelf gemaakt. Het pronkstuk  is een grote zwarte beer. Van Heugten: ,,Als hij zijn kop door het struikgewas laat zien, is het net een echte beer. Vooral als hij zeventig meter vanaf de schutter door het struikgewas gluurt. De hartstreek van het dier is de denkbeeldige roos. Die levert de meeste punten op.” Hoe kleiner het dier, hoe korter de afstand. Per beest zijn evenveel punten te behalen.

Met het organiseren van dit NK laat Oude Roem Handhaven een moeilijke periode definitief achter zich. Vijf jaar geleden stapte het complete bestuur van de in 1852 opgerichte vereniging op. Aanleiding was een meningsverschil over de jeugdopleiding. Ook een groot aantal schutters vertrok.  ,,Onze jeugdafdeling groeit weer als nooit tevoren”, zegt Kluijtmans. ,,Dat komt omdat een aantal ervaren schutters de jonge garde de kneepjes van het handboogschieten leert.”

Harry de Wit is jeugdcoach. Hij let er vooral op dat zijn pupillen de juiste boog gebruiken. ,,De trekkracht van de snaar wordt in ponden weergegeven. Wanneer iemand met te veel ponden schiet, wordt dit gecorrigeerd. Om vaak lastige blessures te voorkomen. Ook let ik op de ontspanning bij de schutters.”

Bovenal zegt De Wit tegen de jonge schutters altijd dat fouten maken mág. ,,Ik vertel ze dan over mijn grootste blunder tijdens een wedstrijd. Met mijn laatste pijl schoot ik een tien en waande mij winnaar. Dat was maar voor even: ik had de pijl in het bord naast mijn baan geschoten.”

De vereniging ziet het NK als waardering voor wat ze heeft bereikt. ,,Wij zijn vooral trots op onze leden die zelf niet mee schieten. Zij hebben allemaal een taak tijdens de wedstrijd:  fungeren als scheidsrechter en ‘bewaker’ van het parcours en zorgen voor de catering voor de schutters, de aanhang en de eventuele bezoekers.”