Speledonckers geven Someren al 50 jaar drama’s, komische stukken en soms een spektakel

,,In Tijl Uilenspiegel speelde een varken de hoofdrol, het heette Anneke. De eigenaar had maandenlang met haar geoefend om aan het lijntje te lopen en dat deed ze erg goed tijdens de voorstelling. Later hebben we tijdens de barbecue weer genoten van Anneke” lacht Ad van Seggelen, speler en jeugdregisseur.

Noud Bennebroek was de man die de vereniging door de moeilijke beginjaren hielp; als voorzitter zorgde hij via toneelgroep Crescendo voor ervaren spelers en via andere Somerense verenigingen voor de figuranten. ,,Het begon al met ons eerste stuk in 1973, Cyrano De Bergerac, waar veel volk nodig was. Noud fietste heel Someren af en zorgde voor de manschappen,” vertelt speler van het eerste uur, Herman Tesselaar. 

,,Louis van den Bosch speelde de titelrol en leden van mannenkoor De Nachtegaal waren zingende soldaten, tijdens de pauze speelden zij gewoon door als luierende en rokende soldaten die zelf de sigaretten draaiden en aanstaken met een aansteker. Het publiek begreep meteen dat dit in het jaar 1640 echt niet kon.”

_{lees verder onder de foto}

Vanwege de viering van 650 jaar stadsrechten in Someren, in 1951, was het natuurtheater De Donck  in gebruik genomen. In 1972 werden De Speledonckers de vaste gebruikers van het natuurtheater met 750 zitplaatsen. De bezoekers hebben al die jaren kunnen genieten van een wisselend repertoire, van komische stukken tot drama’s en af en toe een groot spektakel. 

,,Voor de kwaliteit zorgden onze regisseurs. Die komen graag naar Someren omdat ze weten dat bij ons alles goed is geregeld en er voor elke rol een speler klaarstaat. De regisseur is een belangrijke schakel bij het toneel, maar na het derde of vierde jaar wordt het tijd voor vernieuwing. Vooral als hij een voorkeur heeft voor bepaalde spelers die steeds de hoofdrol krijgen”, aldus Tesselaar.

_{lees verder onder de foto}

Ad van Seggelen maakte zijn debuut in het stuk De Huzaren. ,,Ik begrijp nu nóg niet dat regisseur Ad van Ven helemaal alleen van dit stuk met meer dan honderd deelnemers een groot succes maakte. Door hem heb ik voor regisseurs veel respect gekregen.”

Nu maakt hij als jeugdregisseur de jeugd klaar voor het grote werk. ,,Erg leuk om te zien dat de verlegen spelertjes van toen nu uitblinken bij de volwassen producties. Maar niet allemaal zijn het blijvertjes, ook Bertje niet. Die had een bijzonder stemmetje om bepaalde rollen te spelen, maar hij kreeg al vroeg de baard in de keel.”

Bodine van der Lubbe heeft ook nog met Ad gespeeld. ,,Als kind was ik figurant zonder tekst en dat maakte zoveel indruk op mij dat ik later bij het jeugdtoneel ben gaan spelen. En nog steeds met plezier, je mag gekke bekken trekken en je grenzen verleggen. Hierdoor creëer je een bepaald vertrouwen bij mensen én een hechte band voor het leven. Dat is toneel”, zegt ze.

Hoe houden De Speledonckers het al zo lang vol? ,,Mede door de gemoedelijkheid waarmee jong en oud met elkaar omgaan en samen jaarlijks een jeugd- en volwassenenvoorstelling bieden die qua repertoire voor beide groepen aantrekkelijk zijn. We gaan met enthousiasme richting ons jubileumstuk Pinokkio, daar spelen de jeugd en de volwassenen samen”, aldus een tevreden voorzitter Rietje Snijders.