Yellowjackets smaken naar meer

Het was twee jaar geleden dat de Wim Beeren Jazz Society er voor het laatst een concert georganiseerd had. Het leek of de mensen de verloren tijd dubbel en dwars wilden inhalen. Achterin opgesteld zag je vooral de achterhoofden van de aanwezigen. Soms kon je daar tussendoor de gezichten ontwaren van bassist Dane Alderson en saxofonist Bob Mintzer. En boven de hoofden van de luisteraars zweefden dienbladen met flessen en glazen. Na de eerste paar nummers vertrouwde toetsenspeler Russell Ferrante de mensen toe dat ze nu wel mochtenb gaan zitten.

De mensen kregen waar ze voor gekomen waren. Een concert dat als geolied verliep. Hier was een band aan het werk waarvan de leden helemaal op elkaar ingespeeld zijn. Met name in de eerste set vlogen vaak de vonken van de muziek. Alderson joeg met zijn bas de band aan, gaf het samenspel vaart alsof de Yellowjackets met hem een straalmotor ondergebonden hadden. Hij kreeg bijval van drummer Will Kennedy, die hem de ene keer verder opstuwde, dan weer de teugels straktrok door hem met tegenritmes af te remmen. Ferrante, de enige die van de oorspronkelijke groep over is, was op zijn best wanneer hij zijn keyboard in de stand hammondorgel zette, en het instrument liet schmieren en jubelen.

Mintzer verdeelde zijn aandacht tussen de saxofoon en een 'electronic wind instrument', een synthesizer die bespeeld wordt als een blaasinstrument. Het is veelzijdig. Hij kan het laten klinken als een strijkerssectie, maar ook geknepen als een trompet die men met stopverf de mond heeft proberen te snoeren. Nadeel is wel dat het gevoelsarm is. Het kan niet zo swingend treuren en juichen als een gewone sax. Terwijl in de eerste set de nadruk lag op uptempo nummers waarin de band richting de rock schoof, ging na de pauze de fut er een beetje uit. De band bleef goed spelen, maar het klonk toch allemaal wat gemakzuchtig.

De mensen vonden het best. Ze klapten na elke solo enthousiast voor de musici, juichten zich de kelen schor, terwijl druppeltjes zweet langs de gezichten naar beneden rolden. De Wim Beeren Jazz Society is weer springlevend. Het is nu wachten op het volgende concert.