De Stad Van John Verzantvoort: ‘De aantrekkingskracht van de markt wordt onderschat’

Het moet nog negen uur ’s ochtends worden, maar John Verzantvoort (62) heeft zijn eerste ronde over de markt alweer gemaakt. ,,Op zaterdag komen de eerste klanten al om half zeven.” Dat is het startsein voor een kleine marathon. ,, Ik loop zes rondes over de markt, vijf met koffie, één met soep. Dat is een kilometer of dertien, vijftien. De bestrating is een verschrikking, dus dat is wel een aanslag op je knieën en rug.”
Maar klagen hoor je Verzantvoort niet. Hij zit achter een kopje koffie van het terras van Tijl Uilenspiegel. Hij is om de hoek geboren, letterlijk. ,,Markt 26, daar zit nu de Döner King. Daar hadden we een cafetaria. Die was van mijn opa, later van mijn vader. Ik heb er zelf ook twintig jaar gewerkt. Daarnaast hadden we een groothandel met soepen en sauzen, met die producten liepen we ook over de markt. De cafetaria hebben we weggedaan, maar de rest heb ik overgenomen.”

Dus loopt hij al 44 jaar over de markt met koffie en soep. ,,De binnenstad is één groot dorp, ons-kent-ons. Je ziet op precies dezelfde tijdstippen dezelfde mensen, maar toch is het altijd anders, altijd gezellig. De markt lééft, heeft echt toegevoegde waarde. Dat wordt nogal eens onderschat, maar dat heeft zich wel bewezen in de coronaperiode, toen de winkels dicht waren. De horeca en winkels zien de markt soms als een sta-in-de-weg, maar vergis je niet. De markt heeft echt aantrekkingskracht, ook voor mensen buiten Den Bosch. Eigenlijk is het de winkelstraat van vroeger en is het ook weer steeds meer een sociaal gebeuren, net als toen.”

Verzantvoort zit in de marktadviescommissie en is voorzitter van de reclamecommissie. ,,Regelen en organiseren vind ik ook leuk, dat is me met de paplepel ingegoten. Mijn vader zat bij Hartje ’s-Hertogenbosch en heeft de geraniummarkt mede opgericht. Ik ben een soort aanspreekpunt en dat contact met de mensen vind ik het mooiste. Anders houd je het ook geen 44 jaar vol.”

Trots op…
,,Sowieso op de warenmarkt. Ik denk dat de gemeente goed bezig is door oude panden weer te herstellen in de oorspronkelijke staat. En het bourgondische karakter geeft de doorslag. Ik sprak laatst iemand op de golfbaan, die komt uit Utrecht en heeft waterleidingen in de binnenstad vervangen. Sindsdien komt ie iedere maand naar de stad. Hij zegt: ‘Het maakt niet uit op welk terras je zit, iedereen praat met elkaar. In Utrecht staren de mensen gewoon voor zich uit’. Dat vind ik typerend voor deze stad.”