De vrouw achter ‘the greatest of all time’ vermaakt Bossche boksliefhebbers

,,Hi guys!” roept een stevige dame het verzamelde gezelschap in de gezellige koffiehoek van Respect Gym in ‘s-Hertogenbosch luidkeels toe. “This is a nice gym!” 

Het is hierbinnen inderdaad een stuk gemoedelijker dan op het industrieterrein buiten, dat er op een koude decemberavond guur bij ligt. Het gezelschap heeft zich hier echter niet voor de sfeer verzameld, maar voor haar: Khalilah Ali, ex-vrouw van niemand minder dan zwaargewicht bokskampioen Muhammad Ali, de ‘greatest of all time’.

,,Ook buiten het boksen was hij een groots man”, weet Hennie Mandemaker van Respect Gym, die als bokstrainer aan de ring bij verschillende profboksers en kampioenen gestaan heeft. Dat beaamt de ex-vrouw van Ali: ,,Hij stond voor de idealen waarin hij geloofde.” 

Ze doelt dan vooral op zijn dienstweigering toen Ali opgeroepen werd als soldaat in de Vietnam-oorlog, een daad die hem zijn bokslicentie kostte. ,,Op een dag krijg je een telefoontje, en dan zul je weer mogen boksen”, verzekerde ze hem. Ze kreeg gelijk, en in de drie jaar die het duurde was ze niet alleen zijn mentale steun, maar hield ze hun gezin ook financieel overeind.

Ze ontmoette de bokser, die toen nog Cassius Clay heette, voor het eerst toen ze 10 jaar oud was. Als 18-jarige was hij volgens haar al overtuigd binnen drie jaar wereldkampioen te worden. De jonge Khalilah was niet onder de indruk, en doet met de verpakking van een theezakje voor hoe ze de handtekening met de naam ‘Cassius Clay’ verscheurde: ,,Kom maar terug als je een te respecteren naam hebt.” 

Maar toen bokser Sonny Liston enkele jaren later zei ‘die Moslim knockout te slaan’, was ze gepikeerd, en schreef ze een gedicht om voor Ali op te komen. Hij droeg het tot haar verbazing live op TV voor: ,,This is the legend of Cassius Clay, the most beautiful fighter in the world today!”

Khalilah Ali, zelf ook een vechtsporter die de 9e dan in karate behaald heeft, is op vakantie in Nederland omdat ze het afgelopen weekend de Belgisch-Marokkaanse kickbokser Jamal Ben Saddik wilde zien strijden. 

Een vriend die als haar Nederlandse gastheer optreedt, spoorde haar aan de gym van Mandemaker met een bezoek te vereren. Ze krijgt er een Bossche Bol voorgezet, wat niet past in haar plan om af te vallen. Maar ze gunt zich de Brabantse lekkernij tijdens haar vakantie wel degelijk. ,,Touch that and I’ll stomp you!” bijt ze iemand die het schoteltje probeert te verschuiven goedschiks toe, tot groot vermaak van haar publiek.

Ze vertelt zeer geanimeerd over de jaren bokshistorie waarvan ze deel was, te midden van een divers gezelschap boksliefhebbers dat allerlei leeftijden en gezindten kent. ,,Jij weet wat je moet dragen!” zegt ze tegen de 16-jarige Thomas, die een shirt met de beeltenis van Muhammad Ali draagt. ,,Jij gaat alle meiden krijgen!” 

Op amicale toon neemt ze voor iedereen de tijd, terwijl ze om een kleine bijdrage voor foto’s met handtekeningen vraagt. Bezoeker Geert, die een lijvig fotoboek dat de hele carrière van de legendarische bokser beslaat bij heeft, kijkt met liefde toe hoe zij een foto van zichzelf erin opzoekt om te signeren.

Ze vertelt hem bovendien dat Ali bij hun huwelijk háár naam aannam. Haar vader was een bodyguard van de Amerikaans moslimleider Elijah Muhammad, en toen Ali hem als bekeerling om een nieuwe naam vroeg, kreeg hij die van de familie van zijn aanstaande bruid toegewezen. Zo staat het niet in de biografie die hij onder zijn arm heeft, merkt Geert op. ,,Nee, maar wel in mijn boek, dat komt volgend jaar uit”, meldt ze hem vol overtuiging. ,,Jij hebt nu alvast de primeur!”