De stadsprediker had zelf al een tijdje vrede met zijn naderende afscheid. ‘Laat het paradijs maar komen’, vertelde hij in oktober vorig jaar nog in deze krant. Toen al ernstig ziek en verzwakt door een slopende ziekte. Een kwestie van dagen of weken, voorspelden de dokters, het werden ruim negen maanden.

Het zal, wie Arnol een beetje kent, niet verbaasd hebben. Al een paar keer eerder stond hij op de drempel van zijn paradijs. Toen hij als 16-jarige een ernstig brommerongeluk kreeg en in 2013 toen hij onwel werd op de Markt in Eindhoven. Een paar maanden later reed Arnol echter gewoon weer in zijn rolstoel door de binnenstad waar hij ruim veertig jaar het woord van de Heer verkondigde. Zondag 5 juli was hij daar voor het laatst om afscheid te nemen. Van de mensen die hem een staande ovatie gaven en van de duiven die dankzij de onuitputtelijke voorraad voer in zijn zakken nooit ver weg waren.

‘Bij de man is het mannelijk, bij de vrouw is het vrouwelijk en bij de Heer is het heerlijk.’ Zomaar één van de oneliners waarmee Arnol de afgelopen jaren door de straten trok. Je hield van hem of kon hem niet uitstaan, veel meer smaken waren er bij Arnol niet. Voor zijn doorzettingsvermogen kun je echter enkel bewondering hebben.