,,We zijn weer thuis”, zei Patrick van den Nieuwenhof van de Stichting Federatie Eindhovens Carnaval dan ook in zijn welkomstwoord.

Het blijft een imposant gezicht, een kerk vol deinende mensen in carnavalskostuum en feestelijke maar tegelijk geen afbreuk doende muziek.

,,Vandaag gaan feest en bezinning hand in hand”, sprak pastoor Rene Wilmink die tijdens de dienst de nodige humor ten toon spreidde. ,,Daarom spreek ik vandaag ook liever over een viering dan over een heilige mis.”

Het begin van de Carnavalsmis in de feestelijk versierde Catrien was indrukwekkend. Op de tonen van Highland Cathedral door een doedelzakspeler en het Stratums Muziekkorps St. Cecilia schreden de hoofdpersonen van de viering richting altaar. Daarbij begeleid door drie sprookjesachtige steltlopers. De toon van de viering zelf was licht ludiek afgewisseld met momenten van stilte en bezinning. Stadsdichteres Jessica Bartels toverde bij alle aanwerzigen een glimlach op het gezicht door in het Eindhovens dialect te benadrukken dat tijdens carnaval iedereen gelijk is. ,,Ik heb gekozen voor dialect omdat dat juist een van de dingen is die ik terug wil brengen in de stad.”

De viering eindigde zoals hij was begonnen: met de blijdschap weer thuis te zijn, thuis in de Catrien.