Corona achter de schermen: ‘Ik verwacht dat we snel weer staan te koken’

Hoe is je gemoedstoestand?
,,Op dit moment wel prima. Ik ben vol goede moed; het ziet er veel beter uit, en ik ben ervan overtuigd dat we snel weer open gaan en dat we binnenkort weer staan te koken. Dat gevoel is de afgelopen tijd ook wel anders geweest. In de Effenaar moet het bruisen, feestelijk en gezellig zijn, het is soms wel deprimerend en confronterend om hier in zo’n leeg groot gebouw rond te lopen. Ik ben bijna elke dag hier, er zijn altijd nog wel dingetjes te doen, zoals take away. Dat maakt dat ik me toch een beetje nuttig voel, want dat gevoel was misschien wel het grootste probleem in mijn hoofd de laatste tijd.”

Hoe hou je de moed erin?
,,Dat we tussendoor nog twee keer open zijn geweest heeft wel geholpen. Dat je toch even blije gasten kunt ontvangen en personeel dat het superfijn vindt om weer te kunnen werken. We hebben deze lockdown gelukkig ons personeel in het restaurant wél kunnen behouden, mede dankzij meer flexibele contracten.”

Wat zou er anders moeten?
,,Ik denk niet dat het anders had gekund, ik ga ervan uit dat dat de overheid het beste met ons voor heeft. We mogen blij zijn dat we in Nederland wonen en dat het relatief goed geregeld is. Ik ken verhalen van collega’s uit andere landen die helemaal niks meer hebben. Ik hoop overigens wel dat de QR-codes en ID-controles er snel uitgaan, je wilt gastvrij zijn als restaurant.”

Moet je er ander werk naast doen?
,,Nee, gelukkig had ik een vast inkomen. Ik heb wel dingen gedaan die ik normaal niet zou doen: heb een week in m’n eentje gewandeld in Griekenland, en een week door Nederland gefietst. Van die pensionado-dingen, haha. Ik ben ook veel meer thuis geweest. Heb vaker voor mijn gezin gekookt, ze als proefkonijn gebruikt. Dat is ook waardevol. Heel anders dan de hectische horeca-wereld, met werkweken van 50 tot 60 uur. Ik ben normaal 1 of twee avonden thuis, nu zeker vijf.”

Waar kijk je het meeste naar uit?
,,Dat we weer gasten mogen ontvangen en tevreden kunnen stellen. Dat we weer mogen koken voor de artiesten, en dat de Effenaar weer bruist van ’s middags tot ’s avonds laat. Dat er weer goede bands optreden en de bassen weer doorklinken tot in het restaurant. Het zal allemaal in stapjes gaan, maar het einde is in zicht.”