Corona achter de schermen: Truckchauffeur Tinus uit Nuenen wil dolgraag de weg weer op

Hoe is je gemoedstoestand?
,,Tsja, alles ligt zowat stil, dat is erg jammer. En het is ook wel verwarrend. Het is niet duidelijk welke kant we opgaan. Tijdens de eerste lockdown was het duidelijk: alles op slot. Toen heb ik thuis ook wat hobby's op kunnen pakken. Deze lockdown is er langzaam ingeslopen. We waren met de Philharmonie bezig met de productie HeartBeat, die halverwege ineens niet meer mocht.”

,,Gelukkig hebben we nog wel een online voorstelling kunnen organiseren, zoals ook de Nieuwjaarsconcerten deze week, waarvoor ik nog wat grote instrumenten naar Maastricht heb gebracht. Maar verder wordt mijn werk vrijwel onmogelijk gemaakt. Ja, ik doe ook onderhoud en bouw bijvoorbeeld flightcases voor instrumenten. Maar je kunt wel blijven bouwen en schilderen, maar het houdt een keer op: op een gegeven moment zit er zó’n dikke laag verf op... Lijkt m’n diensttijd wel, haha.”

Hoe hou je de moed erin?
,,Door te hopen dat het na 14 januari weer goedkomt. En met de klusjes die ik tussendoor krijg: 'Kun je zorgen dat er een contrafagot of wat 20 inch-pauken naar Maastricht komen?’ Tuurlijk! Daarnaast vang ik gelukkig ook nog wat werk op voor mijn collega in Maastricht die er even uit ligt door een blessure.”

Wat zou er anders moeten?
,,Meer duidelijkheid, maar dat is waar we allemaal op zitten te wachten denk ik. De ene keer is het 1,5 meter op het podium, dan weer niet, dan weer testen, dan weer niet. Je kunt naar De Jonge wijzen, maar die doet ook gewoon zijn stinkende best. Rutte ook, al is het mijn vriend niet. Maar ik zou niet weten wie het nu beter zou kunnen.”

Moet je er ander werk naast doen?
,,Nee, want ik ben in vaste dienst. Vrienden zeggen soms: wa bende nou aan het mekkeren, je krijgt toch gewoon doorbetaald? Ja, maar ik wil er wel graag wat voor doen. Maar veel muzikanten hebben het veel slechter, zijn meestal zzp’ers, en zien de bodem van hun spaarpotje in zicht komen. Er zijn er ook die vertrekken, die ander werk zoeken. Doodzonde. Die denken: het is goed, met vast werk zit ik straks lekker elke zondag bij Mien aan de soep, en staat er toch elke maand een vast bedrag op mijn rekening. De cultuursector heeft straks echt een inhaalslag te maken vrees ik.”

Waar kijk je het meeste naar uit?
,,Dat de producties weer redelijk normaal opgevoerd kunnen worden. Dat ik podiumtekeningen kan maken: ik heb zoveel prakken nodig, en hebben we een vleugel nodig, dan teken ik die daar in. Dan ben ik twee maanden vooruit aan het werken. En in het bijzonder kijk ik uit naar de afsluiting van het seizoen, samen met Opera Zuid, de traditionele kers op de taart. Een grote toer door Nederland, één grote happening, altijd super gezellig, maar we missen het al twee jaar.”