De Eindhovense Gender verdween in 1956 ondergronds, wie heeft er nog herinneringen aan het riviertje?

Fotograaf Frans van Mierlo liet zijn complete oeuvre na aan het Regionaal Historisch Centrum. Samen met lezers gaat het ED op zoek naar de verhalen achter de foto’s. Weet u meer over de foto? Meld het via d.hoekstra@ed.nl.

En dan de foto van vorige week. Vroeg in de ochtend werden ze in hun woonplaats opgehaald en aan het eind van de dag weer netjes thuisgebracht. Tientallen bussen stonden er iedere dag aan het eind van de werkdag te wachten op een parkeerterrein aan de Beukenlaan. De bussen van VIPRE, Vervoer Industrieel Personeel Regio Eindhoven, waren een begrip in de hoogtijdagen van Philips en DAF. 

Veel lezers herkenden de bussen op de foto van vorige week. Omdat ze er zelf in meereden of dat ze bussen dagelijks zagen passeren. Mari Kieneker reisde jaren tussen Casteren en Eindhoven met de VIPRE-bus. In de winter was het volgens Kieneker afzien. ,,De ramen van de bus waren dichtgestopt met oude kranten om tocht tegen te gaan en de kachel werkte niet. Geregeld lag chauffeur Harrie Couwenberg met een brander onder de bus om de vastgevroren remmen los te krijgen.”

Lambert van Hintum zat iedere donderdag met enige schrik in de VIPRE-bus die hem en andere Philips-medewerkers weer naar Bergeijk bracht. ,,Iedere bus had een eigen busleider die een kleine vergoeding kreeg om te controleren of de goede mensen in de bus zaten. Op donderdag ging die ook met de pet rond voor een fooi voor de chauffeur. Die wist dat, hoe sneller hij thuis was, hoe meer fooi hij kreeg. Het gevolg was dat de chauffeur als een gek door het verkeer ging en allerlei capriolen uithaalde om maar zo snel mogelijk weer in Bergeijk te zijn. En dat allemaal voor een paar dubbeltjes extra.” 

Volgens Lezer Van den Broek werd er ook veel personeel uit België opgehaald met de VIPRE-bussen. ,,Wat me is bijgebleven is de smokkelwaar die met deze bussen vervoerd werd. ‘s Morgens brachten de Belgen sigaretten mee en ‘s middags namen ze boter mee terug. De sloffen sigaretten vonden onder het personeel hun weg.”

Dat van de botersmokkel weet ook lezer Henk Janssen. ,,Belgische medewerkers van Philips vulden na de lunch hun broodtrommel met Blue Band boter die in België veel duurder was. Om de douane bij een eventuele controle te misleiden, werden de wikkels van de boter onderweg naar België uit het raam van de bus gegooid. Op die wikkels zaten spaarpunten die je kon inruilen voor geschenken. Ik en mijn broer verzamelden die langs de weg bij de voetbalvelden van EVV Eindhoven. Ik heb er nog een gekarteld botermesje aan overgehouden.”