Deze tentoonstellingen in Zuidoost-Brabant bleven in ons geheugen hangen

Na omzwervingen in Canada en Zuid-Afrika was Hans van Hoek in 2009 plots terug op het oude nest: Deurne. En in De Wieger aldaar toonde hij vooral tekeningen, schilderijen en ook weer eens keramisch werk. Naast de vlotte tekeningen, bijna boers aandoende taferelen in klei. Mooi.

Hans Biezen deelde in Eindhoven zijn atelier met René Daniëls en fotografeerde gedurende jaren tentoonstellingen in het Van Abbemuseum. Hij woont al even in het noorden van Zweden, maar exposeert hier nog wel. Zoals in 2017, samen met Noortje Haegens. Bij Pennings.

In MU waren op de oude, maar zijn zeker ook op de nieuwe plek indringende presentaties te zien, altijd op het snijvlak van kunst, technologie en design. Medio 2009 was er ‘Makers & Spectators’ van Christien Meindertsma te zien. Een grote, heerlijke proeftuin was het.

‘Journeys without arrivals’, Qiu Zhijie, Van Abbemuseum, Eindhoven, najaar 2017. Tien zalen én de hal had hij nodig voor dit indringende overzicht dat een beroep deed op alle zintuigen. Ruim dertig jaar werk was samengebracht, van kalligrafie tot reflecties op de westerse cultuur.

Wat het (wisselende) designcollectief Dutch Invertuals elk jaar laat zien is top, want: zeer doordacht, inventief en altijd bloedmooi. Matter of Time in 2010 was onvergetelijk. Zeshonderd jaar oud hout (stadspoort Eindhoven) gebruikt voor zeer eigentijdse (kunst-)voorwerpen. Geniaal.

In De Kazerne, Home of Design, in Eindhoven worden steevast puntgave presentaties voorgeschoteld. De grote ruimtes boden in voorjaar 2019 onderdak aan de ondersteuners van het complex met een gloedvolle expo, met o.a. Studio Drift, Maarten Baas en Léa Mazy.

Zolang er geen Gerrit van Bakel-museum is, blijf ik aandacht vragen voor de Deurnese kunstenaar, in 1984 veel te vroeg overleden. Zijn ingenieuze machines en knappe meubels zijn soms – goddank – te zien. Zoals in De Wieger, in de zomer van 2004: een zeer zorgvuldige expo.

‘Ooghoogte’, Van Abbemuseum, Eindhoven, zomer en najaar 1986. Toenmalig directeur Rudi Fuchs gaf aan: ‘Het moet niet mooi, het moet vol zijn’. De expo met bijna duizend werken op drie locaties in de stad was indrukwekkend. Met soms wonderlijke combinaties, zoals alleen Fuchs dat kan.

Museum Helmond heeft een naam op te houden als het gaat om het tonen van fotografie. Inmiddels was er al een hele trits uit de beroemde Magnum-familie te zien. Heel bijzonder was de expo van de Brit Martin Parr, voorjaar 2012. Heerlijk onderkoeld werk, soms schrijnend, altijd raak.

Het duurde even, maar in 2012 was ie er dan toch: een overzichtstentoonstelling van René Daniëls in ‘zijn’ Van Abbe in Eindhoven, mede dankzij het Prado in Madrid, waar de expo ook te zien was. Alle zalen van de oudbouw vol met zijn belangrijkste doeken – een waar feest. Duim omhoog dus.

Net buiten de boot, maar daarom niet minder van belang: de beelden-buiten-exposities bij de Hoge Hees in Eersel, de tentoonstellingen tijdens de DDW, die bij galerie Willy Schoots en die bij kunstenaarsinitiatieven De Fabriek in Eindhoven en De Nederlandsche Cacaofabriek in Helmond.